این پژوهش با هدف پیش بینی خود کار آمدی دانش آموزان بر اساس تفکر انتقادی، در دانش آموزان متوسطه شهر شیراز انجام شده است. روش شناسی : روش تحقیق در پژوهش حاضر از نظر هدف بنیادی و از نظر روش شناسی توصیفی همبستگی بوده و جامعه آماری آن متشکل از کلیه دانش آموزان متوسطه شهر شیراز در سال تحصیلی ۹۹- ۱۳۹۸ بودند . نمونه آماری بر اساس جدول مورگان ۲۵۷ نفر مشخص شد که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای با خوشه بندی مدارس بر اساس مناطق جغرافیایی و سپس انتخاب یک خوشه بصورت تصادفی انجام شد. داده های مورد نیاز با استفاده از پرسشنامه های خودپنداره تحصیلی چن و تامسون (۲۰۰۴ )، خودکارآمدی تحصیلی جینکز و مورگان (۱۹۹۹) و تفکر انتقادی کالیفرنیا
(فرم–ب) گردآوری و با استفاده از آزمون همبستگی و رگرسیون خطی همزمان و توسط نرم افزار SPSS-۲۱ تحلیل شدند. یافته ها: با توجه به نتیجه آزمون همبستگی، بین خودکارآمدی تحصیلی با تفکر انتقادی، عمل منظم، کنترل خود، تحلیلی بودن، کنجکاوی ذهنی و اعتماد در سطح ۹۹% رابطه مثبت و بین خودکارآمدی تحصیلی و موقعیت مسئله و پختگی در سطح ۹۵ % رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. همچنین تحلیل رگرسیون نیز نشان داد ۳۰ درصد از تغییرات متغیر خودکارآمدی تحصیلی، میتواند توسط کنجکاوی ذهنی با ضریب رگرسیونی۰/۳۳۲ (p<۰/۰۱) ، کنترل خود با ضریب رگرسیونی ۰/۲۵۷ (p<۰/۰۱) و تحلیلی بودن با ضریب رگرسیونی ۰/۱۸ (p<۰/۰۱) پیش بینی شود. نتیجه گیری : با توجه به نتایج این پژوهش می توان از آموزش تفکر انتقادی در مدارس به منظور بهبود سطح خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان استفاده کرد.