بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر سلامت اجتماعی و زودانگیختگی دانش آموزان

پژوهش حاضر از نوع پژوهشهای نیمه آزمایشی (طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل) بود که با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر سلامت اجتماعی و زودانگیختگی دانش آموزان انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوم شهر بردسکن بود که تعداد ۳۰ نفر از آنان به روش نمونه گیری خوشهای چندمرحله ای انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. جهت اندازه گیری متغیرها از پرسشنامه سلامت اجتماعی کینز (۲۰۰۴) و پرسشنامه زودانگیختگی نجاریان (۱۳۷۵) استفاده گردید. پس از تشکیل گروه های نمونه، مداخله درمانی (درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد) طی ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای بر روی گروه آزمایش اجرا گردید. پس از پایان دوره گروه درمانی، از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد و برای تحلیل داده ها از روش تحلیل کواریانس چندمتغیره (مانکوا) استفاده شد. نتایج نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد به طور معناداری باعث افزایش سلامت اجتماعی و کاهش زودانگیختگی دانش آموزان نوجوان شده است.

کلیدواژه ها:

درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ، سلامت اجتماعی ، زودانگیختگی.