بررسی ابعاد مختلف اختلال شخصیت دو قطبی

هدف از انجام این تحقیق، بررسی اثربخشی درمانی روانی _اجتماعی بر بهبود و کاهش ( افسردگی و شیدایی) بیماران مبتلا به اختلال شخصیت دو قطبی میباشد و همچنین در جلوگیری از عود اختلال دو قطبی در بین اشخاص مبتلا میباشد تا بتوانیم کمی از مشکلات این افراد و خانواده هایشان بکاهیم. روش مطالعه در این تحقیق به صورت مطالعه کتابخانه ایی بوده است. برای این منظور از مطالب موجود در مقاله، تحقیقهای چاپ شده و همچنین مطالب دیجیتالی استفاده شده است. نتایج این گونه نشان میدهد که در اختلال دوقطبی که شخص بین دو منتهاالیه خلق در نوسان است(شیدایی و افسردگی ) و در اختلال دو قطبی نوع یک شخص دچار حمله مانیا و در نوع دو شخص دچار حمله هیپومانیا میشود؛ لازم به ذکر است که نوسانات خلقی ممکن است گاهی توسط استرس و بیماری بوجود بیایند. با توجه به درمانهای روانی _اجتماعی که بر آموزش مهارتهای اجتماعی بخصوص مهارت حل مسئله و مهار ت برقراری ارتباط تاکید شده است میتوان نتیجه گرفت که با گنجاندن آموزش مهارت حل مسئله در برنامه های مراقبت خانوادگی بیماران مبتلا، رفتارهای پرخاشگرانه ی آنها کاهش داد و این گونه میتوان بیان کرد که آموزش روانشناختی بیماران در کنار درمان دارویی میتواند باعث بهبود کیفیت زندگی و کاهش عود در بیماران مبتلا به اختلال دوقطبی شود در نتیجه میتوان از برنامه ی آموزشی روانشناختی به عنوان شیوه ای کم هزینه و در دسترس در بیمارستان و مراکز بهداشت روان برای کاهش این اختلال استفاده کرد. به طور خلاصه میتوان گفت بکارگیری راهبردهای درمانی در خصوص رفع مشکلات کار کارکردهای اجرایی و کفایت اجتماعی در این بیماران بااهمیت است.

کلیدواژه ها:

اختلال شخصیت دوقطبی ، مانیا ، هیپومانیا ، برنامهی آموزشی روانشناختی ، درمان روانی _اجتماعی