بررسی رابطه بین تاب آوری و ارتباط مثبت در مدرسه با نقش میانجی بهزیستی روانشناختی دانش آموزان دختر مدارس متوسطه اول شهر بهبهان

هدف از تحقیق حاضر، بررسی رابطه بین تاب آوری و ارتباط مثبت در مدرسه با نقش میانجی بهزیستی روانشناختی دانش آموزان دختر مدارس متوسطه اول شهر بهبهان بود. این تحقیق توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری این تحقیق را کلیه دانش آموزان دختر مدارس متوسطه اول شهر بهبهان که حدود ۲۷۴۴ نفر که در سال تحصیلی ۱۳۹۸-۹۹ مشغول به تحصیل بودند، تشکیل دادند؛ و حجم نمونه مطابق با جدول کرجسی- مورگان برابر با ۳۳۸ نفر که به شیوه تصادفی خوشه ای چند مرحله ای از جامعه آماری انتخاب شدند. در این مطالعه از پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون (۲۰۰۳ )، ارتباط مثبت در مدرسه بتی و همکاران (۲۰۰۴)، و بهزیستی روانشناختی ریف ( (۱۹۸۹، استفاده شد. همچنین در این پژوهش به دو روش توصیفی و استنباطی به تجزیه و تحلیل داده های بدست آمده پرداخته شد؛ در سطح توصیفی از شاخص های آماری شامل: میانگین، میانه، انحراف استاندارد، واریانس و در بخش استنباطی قبل از بررسی فرضیه ها با استفاده از آزمون کلوموگروف- اسمیرنوف به بررسی نرمال بودن توزیع داده های تحقیق و سپس به بررسی روابط بین متغیرها و فرضیه های تحقیق با استفاده از روش مدل یابی معادلات ساختاری و به طور اخص تکنیک تحلیل مسیر با استفاده از نرم افزار Amos پرداخته شد. در نهایت یافته های پژوهش نشان داد که بین تاب آوری و ارتباط مثبت در مدرسه با نقش میانجی بهزیستی روانشناختی دانش آموزان دختر مدارس متوسطه اول شهر بهبهان رابطه معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، ارتباط مثبت در مدرسه ، بهزیستی روانشناختی.