رابطه بین ناگویی هیجانی با خود بیمارانگاری در زنان مبتلا به اختلال درد مزمن شهر شیراز

هدف از پژوهش حاضر رابطه بین ناگویی هیجانی با خود بیمارانگاری در زنان مبتلا به اختلال درد مزمن شهر شیراز در سال ۱۳۹۷ بود. روش انجام پژوهش همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه زنان دارای اختلال درد مزمن مراجعه کننده به مراکز بهداشتی و درمانی شهر شیراز به تعداد ۲۶۰ نفر در سال ۱۳۹۹-۱۳۹۸ بود. حجم نمونه به تعداد ۱۵۰ نفر به روش نمونه گیری دردسترس از بین جامعه آماری انتخاب شد. ابزار اندازه گیری شامل پرسشنامه های ناگویی هیجانی و خودبیمارانگاری بود. در تجزیه و تحلیل داده های آماری از ضریب همبستگی و رگرسیون به روش همزمان استفاده شد. نتایج نشان داد که بین ناگویی هیجانی و خودبیمارانگاری رابطه معناداری وجود دارد. همچنین ابعاد ناگویی هیجانی قادر به پیش بینی خودبیمارانگاری در زنان مبتلا به درد مزمن می باشد.

کلیدواژه ها:

ناگویی هیجانی ، خودبیمارانگاری ، درد مزمن.