مختصری بر تاریخ آموزش و پرورش در ایران از عصر باستان تا تاسیس اولین مدرسه به سبک نوین در ایران دوره قاجار

از مهم ترین ابزارهای شناخت تاریخ فرهنگ هر کشوری، مطالعه درمورد تحولات آموزشی آن کشور می باشد. ایران از دیرباز تا کنون، همواره به آموزش اهمیت فراوانی داده است. این پژوهش بر آن است تا با استفاده از رویکرد توصیفی – تحلیلی و با روش جمع آوری کتابخانه ای، تاریخچه ی سیر تحول آموزش در ایران را از دوران باستان تا دوران پهلوی و تاسیس اولین دانشگاه در عصر جدید بررسی نماید و بدین پرسش پاسخ دهد که سیر تحول آموزشی در ایران از دوران باستان دستخوش چه تغییراتی شده است. اقدامات شاهان ساسانی و نقش آنها در ترجمه کتب یونانی و هندی به زبان پهلوی، نگرش ایرانیان را نسبت به علم و دانش دچار تحول کرد. پس از آن با ورود اسلام به ایران به مدت ۲۰۰ سال ایران در سکوت عظیمی فرو رفت و سپس به مدد صفاریان و سامانیان دوباره به عرصه فرهنگ بازگشت. پس از آن در دوره عباسیان و آغاز نهضت ترجمه، راه را برای آموزش دوباره ایرانیان بازگشود. مدارس نظامیه دوره سلجوقیان، دانشگاه ربع رشیدی دوره مغول از جمله یادگاران پیشرفت آموزشمی باشد. سپس دوره ی سکون صفویه و افول در دوره اول قاجار شروع شد. سپس به مدد امیرکبیر و مدرسه دارالفنون و آغاز نهضت مدارس جدید ایران دوباره به عرصه آموزش بازگشت، که در این خصوص وامدار مرد بزرگ آموزش نوین ایران میرزا حسن رشدیه می باشد.

کلیدواژه ها:

آموزش و پرورش ، باستان ، مدرسه ، دانشگاه ، دارالفنون ، میرزاحسن رشدیه