تاثیر هشت هفته تمرین هوازی و مقاومتی برانجام فعالیت های روزانه، استقامت راه رفتن و کیفیت زندگی مرتبط با تندرستی سالمندان

مقدمه: افزایش کیفیت خدمات درمانی و کاهش میزان باروری باعث افزایش تعداد افراد سالمند در بسیاری ازکشورهای جهان از جمله ایران گردیده است. این مسئله ضرورت توجه به کیفیت زندگی و بهره وری این بخشاز جامعه را دو چندان می کند. چرا که یک سالمندی سالم کاهش قابل توجهی در بستری های بالینی بوجودآورده و استقلال بیشتری در فعالیت های روزانه برای فرد به ارمغان می آورد. هدف پژوهش حاضر بررسیتغییرات وضعیت انجام فعالیت های روزانه، استقامت راه رفتن و همچنین کیفیت زندگی مزتبط با تندرستی درنتیجه ی هشت هفته تمرین هوازی و مقاومتی در مردان سالمند بودروش پژوهش: این پژوهش از نوع نیمه تجربی با گروه کنترل بود. نمونه آماری مردان بی تحرک سالمند (۵۵ تا۶۵ سال) بودند که با نمونه گیری در دسترس انتخاب و بصورت تصادفی به سه گروه کنترل، گروه تمرینمقاومتی و گروه تمرین هوزی تقسیم شدند.دو گروه تمرین به مدت دو ماه، سه جلسه در هفته با شدت ۶۰ تا۷۰ درصد RM؛ -۱ به اجرای تمرین مقاومتی وهوازی باشدت ۶۰ تا ۷۰ درصد حد اکثر ضربان قلب پرداختند و ازگروه کنترل خواسته شد در این دوره فعالیت بدنی نداشته باشند برای اندازه گیری کیفیت زندگی از پرسشنامهSF-۳۶ استفاده شد. همچنین استقامت راه رفتن با استفاده ازآزمون ۶ دقیقه پیاده روی و از پرسشنامه ایندکسبارتل برای نجام فعالیت ها ی روزانه استفاده شد.نتایج: یافته های این پژوهش حاکی از آن است که استقامت راه رفتن بدنبال اجرای تمرین مقاومتی و هوازیافزایش معنا داری یافته است (p=۰/۰۱۰). انجام فعالیت های روزانه به دنبال اجرای تمرینات بهبود معنا داریدارد (p=۰/۰۰۵). همچنین شاخص کیفیت زندگی آزمودنی ها بهبود معنا داری یافته است (p=۰/۰۰۱).نتیجه گیری: بطور کلی نتایج این پژوهش نشان دهنده نقش مثبت و موثر تمرینات مقاومتی وهوازی منظم درگسترش انجام فعالیت روزانه استقامت راه رفتن برای افزایش استقلال عملکردی و همچنین بهبود کیفیت زندگیمرتبط با تندرستی افراد سالمند می باشد. بنابراین توصیه می شود تمرین هوازی و مقاومتی در برنامه زندگی آنهاگنجانده شود.

کلیدواژه ها:

تمرین مقاومتی ، تمرین هوازی ، نجام فعالیت های روزانه ، استقامت راه رفتن ، کیفیت زندگی ، سالمند