تاثیر آموزش مراقبت از خود در بکارگیری روش های مقابله نوجوانان مبتلا به تالاسمی ماژور مراجعه کننده به مرکز تالاسمی بیمارستان کودکان امیرکلا

مقدمه: تالاسمی همانند بسیاری از بیماری های مزمن، نوجوانان را بطرف مشکلات روانی اجتماعی سوق می دهد. جهتمقابله با بیماری ها شرکت بیمار در امر مراقبت از خود و آموزش مهارت های مقابله ای بسیار مفید می باشد. هدف از اینمطالعه تاثیر آموزش در بکارگیری روشهای مقابله در نوجوانان مبتلا به تالاسمی است.مواد و روش ها: این مطالعه یک پژوهش نیمه تجربی با استفاده از پرسشنامه مشخصات فردی و فرم استانداردسنجش روشهای مقابله ای جالویس با نمونه گیری تصادفی ۸۰ نفر از نوجوانان مبتلا به تالاسمی بر اساس معیارهایپژوهش از مرکز تالاسمی بیمارستان امیرکلا انتخاب گردیده و به دو گروه شاهد و آزمون (هر گروه ۴۰ نفر) تقسیمشدند. مداخله در این پژوهش آموزش مراقبت از خود بوده که جلساتی از آموزش عملی و نظری به مدت ۴۵ دقیقه در۵ جلسه در طی سه هفته که قسمتی از محتوای آموزشی بصورت تک نفره (تزریق دسفرال) و بقیه محتوای آموزشیبصورت گروههای ۵ نفره برای گروه آزمون برگزار گردید و اطلاعات در مورد بکارگیری روش های مقابله ای مشکل مدارو هیجان مدار از هر دو گروه شاهد و آزمون قبل و بعد از مداخله جمع آوری گردید.یافته ها: بین میانگین های نمرات روش های مقابل های مشکل مدار و هیجان مدار دو گروه قبل و بعد از آموزشاختلاف معنی دار وجود نداشت ولی در گروه آزمون از روشهای مقابله مشکل مدار به میزان بیشتر استفاده شد.همچنین روشهای مقابله مشکل مدار با تزریق منظم دسفرال ارتباط معنی دار داشت (P<۰/۰۰۱).نتیجه گیری: این بررسی نشان می دهد که تغییر روش های مقابله ای بعد از آموزش نیاز به زمان دارد تا رفتار خاص درفرد بصورت عادت در آید. لذا توصیه می شود جهت ارزیابی اثر آموزش بر روش های مقابله ای بیش از سه ماه فاصلهزمانی داشته باشد.

کلیدواژه ها:

آموزش ، برنامه های آموزشی ، تالاسمی ، نوجوانان