بررسی چسبندگی باکتری بر روی سطوح کانی های مختلف

امروزه بدلیل افزایش مصرف فلزات، منابع پرعیار رو به اتمام هستند از این رو نیاز به روشی نو و اقتصادی جهتاستفاده از منابع کم عیار احساس می شود. توسعه علوم زیستی مانند بیوفناوری به عنوان روشی محیط زیستدوستانه و اقتصادی، تحقیق در صنایع معدنی را نیز به طرف استفاده از این روش ها برای استحصال فلزات ازمنابع معدنی سوق داده است. در این تحقیق سه نمونه کانی مختلف شامل پیریت، کالکوپیریت و کوارتز در ابعاد۲ سانتیمتر تهیه شد. باکتریهای مورد استفاده در این تحقیق از نوع باکتریهای مزوفیل (اسیدوتیوباسیلوسو لپتواسپریلیوم فرواکسیدانس) و ترموفیل (اسیدوتیوباسیلوس کالدوس ترموسولفیدواکسیدانس) اکسید کنندهآهن و گوگرد بودند. هدف کلی از این تحقیق بررسی میزان چسبندگی باکتری ها برروی سطوح این سه کانیبود که در نهایت مشخص شد که کانی پیریت بیشترین مقدار اتصال باکتری را به خود اختصاص داده است کهاین امر ناشی از جذب باکتریها به منابع انرژی بود که پیریت به عنوان یک منبع مطلوب از انرژی برای باکتری هاتلقی می شود. در ادامه کانی کالکوپیریت با سهم کمتر می باشد که سهم کمتر این کانی مربوط به سمیت اینکانی برای باکتری ها و علاقه کمتر باکتری ها به این کانی بود، در نهایت نیز کانی کوارتز با کمترین سهم ممکناز اتصال قرار دارد که احتمال می رود که آن مقدار ناچیز از اتصال نیز تنها به دلیل تمایل باکتری ها به دوری ازمحیط مغشوش و عدم آسیب دانست. همچنین میزان اتصال باکتری های مزوفیل به سطح کانی ها بیشتر از سهماتصال باکتری های ترموفیل بود که این امر ناشی از ضخیم تر بودن دیواره سلولی باکتری های مزوفیل و مقاومتبیشتر این باکتری ها به شرایط محیطی و سمیت می باشد.

کلیدواژه ها:

میکروارگانیسم ها ، بیولیچینگ ، کانی های سولفیدی ، کوارتز