حذف متیلنبلو از آب به کمک جاذب کائولن اصلاح شده با پلیمر زئین

در مطالعه حاضر عملکرد کامپوزیت کائولن- زئین ساخته شده در مقایسه با کائولن خالص در جذب سطحی آلاینده رنگی متیلن ­بلو مورد بررسی قرار گرفت. برای ساخت جاذب مذکور، میکرو­ذرات کائولن به روش اختلاط محلول با پلیمر طبیعی زئین پوشش ­دهی شد. کامپوزیت کائولن- زئین، به کمک آزمون طیف­ سنجی مادون قرمز (FTIR)، پتانسیل زتا و تعیین اندازه ذرات، ارزیابی شد و نتایج حاصل، صحت پوشش ­دهی ذرات کائولن با زئین را تایید کرد. بررسی اثر pH بر ظرفیت جذب متیلن ­بلو، نشان داد که با افزایش pH، میزان جذب، افزایش یافته­ است. تغییرات بازده جذب با زمان، در غلظتهای مختلف از جاذب، بررسی شد. نتایج حاصل نشان داد که فرایند جذب در شرایط بهینه (غلظت جاذب اصلاح­شده ۶/۰ گرم برلیتر و pH برابر ۹)، در مدت زمان ۶۰ دقیقه، به تعادل می ­رسد. مقایسه عملکرد کامپوزیت کائولن- زئین با کائولن خالص، در شرایط عملیاتی یکسان (دما، pH، غلظت جاذب و زمان تماس)، نشان داد که اصلاح سطح کائولن با پلیمر طبیعی زئین، سبب بهبود بازده جذب در حدود ۳۰ درصد شده است. داده ­های ظرفیت جذب، روی ایزوترم فروندلیچ و لانگمویر و معادله شبه درجه دوم به­ عنوان مدل سینتیکی حاکم، به خوبی،برازش شد. همچنین، بیشینه جذب کامپوزیت کائولن- زئین،۱۳۵ میلی­گرم متیلن ­بلو بر گرم، به ­دست آمد.

کلیدواژه ها:

جذب سطحی ، کامپوزیت کائولن- زئین ، تصفیه پساب ، متیلنبلو