حریم خصوصی از دیدگاه فقه امامیه (مبتنی بر آیات و روایات)
محل انتشار: سومین کنفرانس بین المللی حقوق و علوم قضایی
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 452
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ENSCONF03_017
تاریخ نمایه سازی: 14 اردیبهشت 1400
چکیده مقاله:
حریم خصوصی از بارزترین حقوق هر فرد می باشد که در بردارنده کرامت انسانی و باعث ارتقای حس آرامش روحی وروانی آحاد جامعه می باشد. حق طبیعی هریک از شهروندان انتظار احترام به حریم شخصی توسط سایرین و ارکان حکومتمی باشد. در حقوق اسلامی نیز این مقوله به دفعات مورد حمایت قرار گرفته است که از آن جمله می توان به آیات ۲۷ و ۲۸سوره نور و ۱۱ و ۱۲ سوره حجرات اشاره نمود. همچنین ادله بسیاری همچون حرمت افشا اثر، حرمت سخن چینی، حرمتتصرف در مال دیگری و ... در اثبات حریم خصوصی در فقه وجود دارد اما مضامین و ملاک این احکام نمی توانند حریم خصوصیرا اثبات نمایند. پژوهش حاضر به روش توصیفی تحلیلی در صدد است تا با واکاوی آیات مبارک قرآن کریم همچنین کتباسلامی، دیدگاه فقه امامیه را پیرامون حریم خصوصی بررسی نماید. یافته های پژوهش حاضر حاکی از آن است که حریمخصوصی در حقوق اسلام بویژه نظرات و احکام فقهای امامیه کاملا محترم شمرده شده و بواسطه جایگاه شناخته شده ی فقه واخلاق در وضع قوانین جمهوری اسلامی ایران، قانونگذار با آسودگی خاطر امکان نگاه تحول گرایانه به قوانین و آیین نامه هایحریم خصوصی را دارا می باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
داود افسری
دانش آموخته کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد واحد شهر قدس، تهران، شهر قدس بلوار سردار شهید کلهر