پروانه روستایی - دانشجوی دکترا فیزیولوژی گیاهی، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه الزهرا، ونک، تهران، ایران
خدیجه کیارستمی - دانشیار گروه علوم گیاهی، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه الزهرا، ونک، تهران، ایران
زهرا ناظم بکائی - دانشیار گروه علوم گیاهی، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه الزهرا، ونک، تهران، ایران

بادرنجبویه Melissa officinalis L. گیاهی دارویی است که با هدف بررسی اثر هورمون های محیط کشت بر باززایی کالوس های حاصل از ریزنمونه برگی در این پژوهش مورد بررسی قرار گرفت و کالوس های دو هفته ای به درون محیط های کشت با ترکیب هورمونی mg/L BAP+۱ mg/L ۲,۴D ,۱، mg/L BAP + ۱ ۰.۵ ، mg/L ۲,۴D، ۱ mg/L BAP +۰.۵ mg/L ۲,۴D و ۰.۵ mg/L BAP + ۰.۵ mg/L ۲,۴ منتقل شدند. آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با شش تکرار صورت گرفت و شاخص های درصد کالوس های رشد کرده، درصد قهوه ای شدن کالوس ها، درصد باززایی نوشاخه و درصد باززایی ریشه برسی شد. نتایج نشان داد که به جز شاخص درصد رشد کالوس، اختلاف معنی داری بین ترکیبات مختلف محیط کشت از نظر شاخص های مورد بررسی وجود داشت و محیط کشت ۱ mg/L BAP + ۰.۵ mg/L ۲,۴D بیشترین درصد باززایی نوشاخه و ۳۵/۹۳% را داشت. بیشترین درصد باززایی ریشه در محیط کشت ۰.۵ mg/L BAP + ۰.۵ mg/L ۲,۴D و ۱۷/۱۹% مشاهده شد و کمترین درصد قهوه ای شدن کالوس در محیط ۰.۵ mg/L BAP + ۰.۵ mg/L ۲,۴D با ۳۸/۴۴ درصد رخ داد.

و ۶- بنزیل امینوپورین، ۴، ۲- دی کلرو فنوکسی استیک اسید، قهوه ای شدن کالوس