نوید یعقوب زاده - عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرگان

اصولا برنامه ریزی کاربری اراضی شهری با هدف کاستن از آسیب پذیری شهر در مقابل زلزله دو هدف عمده کلی را دنبال می کند که عبارتند از: بالا بردن ضریب ایمنی فضاهای مورد استفاده شهروندان در مقابل زلزله و ایجاد سهولت و دسترسی مناسب جهت امداد و نجات در مواقع بحرانی این موضوع در مدیریت شهری توسط برنامهر یزی کاربری اراضی شهری بایستی لحاظ گردد امروزه کاربری اراضی تحت تاثیر عوامل اقتصادی اجتماعی زیست محیطی و ... پیگیری می شود ولی به نظر می رسد توجه به آسیب های ناشی از زلزله اگر نه مغفول که کمرنگ مانده است این نوشتار بر آن است که لزوم یک الگوی مناسب برای لحاظ این ایمنی را گوشزد نماید و پیشنهاد تهیه یک نقشه پهنه بندی خطر زلزله و الگویی برای تشخیص کاربری اراضی شهری را ارائه نماید. طبعا عوامل موثر بر آن مانند اسیب پذیری مکان طبیعی و مصنوع دراین راستا بررسی خواهد شد در انجام این پژوهش از مطالعات کتابخانه ای بهره برداری شده است.

کاربری اراضی، آسیب، زلزله ، شهر، پهنه بندی