محمدمسیح هاشمی نیا - دانشجوی دکتری رشته تاریخ و تمدن ملل اسلامی، عضو غیرهیات علمی دانشگاه ولایت ایرانشهر
یوسف محمدی سلیمانی - مربی تاریخ اسلام، دانشگاه ولایت ایرانشهر

بلوچ قومی از اقوام مختلف دنیاست که اصالتی ایرانی دارد. به جرات می توان گفت بزرگترین قبایل ایرانی را مردمان بلوچتشکیل داده اند که در جنوب خاوری کشور در استان پهناور سیستان و بلوچستان ساکن هستند. پژوهش های بسیاری دررابطه با ریشه نژادی این قوم اصیل ایرانی صورت گرفته است که بیانگر آن می باشد که قوم بلوچ ریشه در عهد باستان و حتیریشه در هزاران سال پیش از میلاد دارند. زمانی که آریایی ها در روزگاران بسیار کهن در دشت پامیر و آسیای میانه و ارتفاعاتکارپات میزیسته اند، بعدها در اثر زیاد شدن جمعیت و تغییرات آب و هوایی به مهاجرت پرداخته اند و گروهی از راه خوارزمبه سوی بلخ روانه شدند و در حدود شرقی و شمال شرقی ایران سکنی گزیدند. همین گروه به سوی غرب آمده و قوم بلوچنیز از همین اقوام آریایی جدا شده و از ناحیه شمالی به جنوبی آمده اند. با توجه به اینکه بسیاری از مشخصات اقوام بلوچ باآریایی ها یکسان است در آریایی بون آنها شکی وجود ندارد. البته نظریه های دیگری نیز وجود دارد که اشاره به عرب یا کردبودن این نژاد اصیل دارد که در این پژوهش به واکاوی این قبیل نظریات نیز می پردازیم. علاوه بر این نظریات اگر به کتبتاریخی بنگریم نام قوم بلوچ را در حکاکی های هخامنشی یا نوشته های یونانی که به سال های قبل از میلاد باز می گردند،می توان یافت. به عنوان مثال در کتیبه بیستون و کتیبه ای در تخت جمشید از قومی به نام گدروزیا یاد شده است که طبقنظر باستان شناسان این واژه از واژه مکران گرفته شده است که مکران نام ناحی های از سواحل بلوچستان می باشد. بنا برایندر این پژوهش برآنیم تا از طریق داده های تحلیلی- توصیفی به پیشینه تاریخی قوم بلوچ آریایی بپردازیم.

قوم بلوچ، پیشینه تاریخی، بلوچستان، اقوام آریایی