سهم دانش و نگرش جنسی در پیشبینی میزان صمیمیت و رضایت جنسی زوجین

مقدمه: خانواده به عنوان ابتدایی ترین نهاد اجتماعی از اهمیت فراوانی برخوردار است و حفظ سلامت آن به ارتقای سلامت اجتماعی منجر خواهد شد. در همین راستا این پژوهش با هدف تعیین سهم دانش و نگرش جنسی در پیش­بینی میزان صمیمیت و رضایت جنسی زوجین اجرا گردید. روش کار: جامعه­ی آماری در این پژوهش همبستگی شامل  زوجین ۲۰ تا ۴۰ ساله­ی ساکن شهر کرمانشاه در سال ۱۳۹۴ بود که حداقل دو سال از ازدواج­شان گذشته است. حجم نمونه ۱۳۴ نفر (۶۷ زوج) بود که با روش خوشه­ا­ی چندمرحله­ای انتخاب گردید. ابزار پژوهش شامل مقیاس دانش و نگرش جنسی، پرسشنامه­ی صمیمیت جنسی باگاروزی و شاخص رضایت جنسی بود. داده ها با روش­های آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه) و با استفاده از نرم افزار SPSS تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد بین دانش و نگرش جنسی با صمیمیت و رضایت جنسی رابطه­ی مثبت و معناداری (۰۱/۰≥ P) وجود دارد اما تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که دانش جنسی با وجود همبستگی با صمیمیت و رضایت جنسی، توان پیش­بینی آن­ها را ندارد ولی نگرش جنسی می­تواند پیش­بین مناسبی برای صمیمیت و رضایت جنسی باشد. نتیجه گیری: به نظر می رسد هرچه سطح دانش و نگرش جنسی زوجین بالاتر باشد، میزان صمیمیت و رضایت جنسی آنها نیز بیشتر است.

کلیدواژه ها:

دانش ، رضایت جنسی ، نگرش