مسیرهای بیولوژیکی مرتبط با lncRNAهای شناخته شده بین ژنی در بافت شکمبه گوسالههای مبتلا به اسیدوز
محل انتشار: فصلنامه تولیدات دامی، دوره: 22، شماره: 3
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 284
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JAP-22-3_002
تاریخ نمایه سازی: 14 اردیبهشت 1400
چکیده مقاله:
هدف این پژوهش شناسایی lncRNAهای دخیل در کنترل فعالیت مسیرهای بیولوژیکی موثر در بروز اسیدوز بود. به این منظور دو گروه گوساله شامل گروه شاهد (۳ گوساله نر سالم) و گروه بیمار (۳ گوساله نر مبتلا به اسیدوز) بهصورت مقایسهای مورد مطالعه قرار گرفتند. توالییابی جفتی با استفاده از پلاتفرم illumine Hiseq۲۵۰۰ انجام شد. از نرمافزار Hisat۲ برای همترازی خوانشها با ژنوم مرجع گاو و بسته نرمافزاری StringTie جهت سرهمبندی رونوشتها استفاده شد. با استفاده از توالییابی نسل بعد، ۱۶۳۶ ژن متعلق به lncRNAهای شناختهشده بین ژنی شناسایی شد که تغییرات بیان ۵۶ ژن معنیدار بود (۰۵/۰P≤). ژنهای همجوار lncRNAهای شناختهشده بین ژنی روی ژنوم گاو هلشتاین تعیین شدند. نتایج نشان داد با سطح احتمال ۰۵/۰P≤، پنج مسیر بیولوژیکی Apelin signaling pathway، Gap junction، Glucagon signaling pathway، Renin secretion وAGE-RAGE signaling pathway in diabetic complications غنی میشوند. آنالیز عملکرد مولکولی این ژنها نشان داد دو عملکرد مولکولی شامل gap junction channel activity و phosphatidylinositol phospholipase C activity بهطور معنیدار غنی میشوند. برخی lncRNAها در نمونههای سالم و اسیدوزی بیان متفاوتی داشتند و کاهش pH بهعنوان محرکی برای فعالشدن برخی مسیرهای بیولوژیکی ترارسانی پیام عمل کرد. براساس نتایج حاصل، lncRNAهایی که تفاوت بیان معنیدار در گروه کنترل و اسیدوز دارند با مسیرهای مرتبط با سوختوساز انرژی شکمبه و ترارسانی پیام همراه میباشند. از lncRNAها میتوان بهعنوان عامل پیشآگاهیدهنده اسیدوز و بیومارکر در اصلاح دام استفاده نمود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
بیژن محمودی
گروه علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، اهواز، ایران
جمال فیاضی
دانشیار دانشکده علوم دامی و صنایع غذایی، دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان
هدایت اله روشنفکر
استاد،دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی رامین، تخصص: ژنتیک و اصلاح نژاد دام و طیور
محسن ساری
دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، تخصص: تغذیه نشخوارکنندگان/گاو شیری/ گوسفند/گاومیش/ روشهای آزمایشگاهی/ کشت پیوسته دو
محمدرضا بختیاری زاده
دانشیار،پردیس ابوریحان، تخصص: ژنتیک و اصلاح نژاد دام/ ژنتیک مولکولی/ بیوانفورماتیک
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :