تحلیل اقتصادی آب گرم کن های خورشیدی (مطالعه موردی ساختمانهای مسکونی تهران)

  • سال انتشار: 1399
  • محل انتشار: فصلنامه اقتصاد و برنامه ریزی شهری، دوره: 1، شماره: 2
  • کد COI اختصاصی: JR_UREP-1-2_006
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 320
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

حسین یوسفی

دانشیار گروه انرژی های نو و محیط زیست، دانشکده علوم و فنون نوین، دانشگاه تهران

فرهاد محبتی

مدیریت ترویج دانش و امور بین الملل، مرکز مطالعات و برنامه ریزی شهر تهران، شهرداری تهران

سعید شاه حسینی

مدیریت فناوری اطلاعات و مرکز اسناد، مرکز مطالعات و برنامه ریزی شهر تهران، شهرداری تهران

مهسا موسوی

کارشناس ارشد گروه انرژی های نو و محیط زیست، دانشکده علوم و فنون نوین، دانشگاه تهران

صدیقه احمدی

کارشناس ارشد برنام هریزی شهری منطقه ۲۱، شهرداری تهران

چکیده

به کارگیری انرژیهای نو و تجدیدپذیر بویژه انرژی خورشید، این منبع لایزال الهی به دلیل دریافت آسانتر و در دسترس بودن آن، در طی سالهای اخیر بیشتر مورد توجه دانشمندان و دانشجویان مرتبط با رشتههای انرژی قرار گرفته است. روشهای گوناگونی برای استفاده از این انرژی پاک و لایزال الهی وجود دارد، اما گرمکردن آب با استفاده از آبگرمکنهای خورشیدی، شاید از آسانترین و اقتصادیترین روشهای موجود باشد. در این تحقیق با در نظر گرفتن تورم و ارزش زمانی سرمایه، بررسیهای اقتصادی برای دوره بازگشت سرمایه جایگزینی آبگرمکنهای خورشیدی به جای انواع گازی آن در ساختمانهای مسکونی شهر تهران صورت گرفته است. در ابتدا تحلیل اقتصادی با در نظرگرفتن پرداخت همه هزینههای جایگزینی توسط ساکنان در یک ساختمان مسکونی بررسی گردید. سپس اجرای طرح جایگزینی آبگرمکنهای خورشیدی توسط دولت از طریق سوبسید وزارت نیرو محاسبه شد. پس از بررسی استراتژیهای مختلف جایگزینی آبگرمکنهای خورشیدی به جای آبگرمکنهای گازی موجود و با توجه به اهمیت بحثهای اقتصادی و محیطزیستی، جایگزینی آبگرمکنها توسط شهروندان به دلیل مسائل مالی و طولانی بودن دوران بازگشت سرمایه (سال نهم)، در عمل غیرممکن است. از سوی دیگر با توجه به کاهش تولید آلایندههای هوا و گازهای گلخانهای (به ویژه ۲CO) و توانایی صادرات گاز صرفه جویی شده به کشورهای همسایه، استراتژی پرداخت هزینههای اولیه توسط وزارت نیرو دارای صرفه اقتصادی میباشد.

کلیدواژه ها

آبگرمکن خورشیدی, اقتصاد, محیط زیست, بازگشت سرمایه

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.