واکاوی اثر ظرفیت نوآوری بر عملکرد نوآورانه شرکتهای نوپای فینتک

ظرفیت نوآوری، مفهومی است که تحت تاثیر عوامل گوناگون، نقش مهمی در افزایش احتمال موفقیت فرایند نوآوری دارد. هدف این مقاله، واکاوی اثر ظرفیت نوآوری بر عملکرد نوآورانه شرکتهای نوپای فینتک با تاکید بر نقش ظرفیت جذب و قابلیت یادگیری است. مقاله حاضر، یک پژوهش کاربردی، کمی، و مبتنیبر رویکرد قیاسی است که موضوع پژوهش را با استفاده از روش الگوسازی معادلات ساختاری و بهکمک نرمافزار اسمارت پی.ال.اس تجزیهوتحلیل کرده است. جامعه آماری افراد شاغل در ۴۸ شرکت عضو انجمن کسبوکارهای نوپای فینتک ایران انتخاب شد که تعداد آنها  ۲۷۹ نفر و اندازه نمونه با استفاده از نرمافزار سمپلپاور، ۱۶۰ نفر برآورد شد. پرسشنامه الکترونیکی، برپایه روش نمونهگیری تصادفی ساده، بین افراد، توزیع و سرانجام، ۱۴۳ پرسشنامه تکمیل و برگشت داده شد. نتایج بهدستآمده نشان داد که ظرفیت نوآوری، تاثیر مثبت و معناداری بر عملکرد نوآورانه دارد و در رابطه ظرفیت جذب بالفعل و عملکرد نوآورانه نیز نقش میانجی جزئی را ایفا میکند. همچنین، درحالیکه قابلیت یادگیری بر هر دو بعد ظرفیت جذب، یعنی ظرفیت جذب بالقوه و ظرفیت جذب بالفعل تاثیرگذار بوده و ظرفیت جذب بالقوه نیز بر ظرفیت جذب بالفعل تاثیر گذاشته است، تنها ظرفیت جذب بالفعل بر عملکرد و ظرفیت نوآوری تاثیر مثبت و معناداری داشته است.

کلیدواژه ها:

ظرفیت جذب بالفعل ، ظرفیت جذب بالقوه ، قابلیت یادگیری