محمدحسین مبینی - گروه مهندسی عمران، دانشگاه علم و فرهنگ
علیرضا خالو - دانشکده ی مهندسی عمران - دانشگاه صنعتی شریف

هدف از این تحقیق، ارزیابی تاثیر کاربرد نسبتهای کم جایگزینی نانوذرات سیلیس با سطح ویژههای مختلف بر مقاومت بتن توانمند در محافظت از میلگردهای فولادی مدفون در بتن در برابر خوردگی است. آزمایشهای مقاومت فشاری، مقاومت الکتریکی و آزمون غیرمخرب برای بررسی تاثیرات نانوذرات سیلیس بر ویژگیهای بتنهای توانمند انجام شده است. نتایج نشان داد با کاهش نسبت w/b بتنهای توانمند از ۰٫۳۵ تا ۰٫۲۵، نانوذرات سیلیس با سطح ویژهی کمتر عملکرد بهتری نسبت به ذرات ریزتر داشتند. هرچند که تاثیر بر مقاومتهای فشاری و همچنین مقاومت الکتریکی متغیر بود؛ زیرا تفاوت در عملکرد نانوذرات سیلیس ویژگیهای مکانیکی و دوامی را تحت تاثیر قرار داد. همچنین با کاهش نسبت w/b، با افزایش مقاومت الکتریکی، مقاومت بتن در محافظت از میلگرد در برابر خوردگی افزایش یافت. علاوهبر این، نوع درشتتر نانوسیلیس عملکرد بهتری در بهبود ویژگیهای مکانیکی نسبت به نوع ریزتر نشان داد. هرچند نوع ریزتر نانوسیلیس، مقاومت الکتریکی بالاتری نسبت به نانوسیلیس درشتتر داشت؛ بنابراین، مقاومت بتن در محافظت از میلگردها در برابر خوردگی در این حالت بیشتر بود.

بتن توانمند, نانوذرات سیلیس, ویژگیهای مکانیکی, مقاومت الکتریکی, خوردگی میلگرد