عبدالعزیز رئیسی - دانشجوی کارشناسی ارشد تاریخ ایران اسلامی دانشگاه ولایت
عبداله صفرزائی - استادیار گروه تاریخ دانشگاه ولایت

شهر نیشابور در سده های نخست اسلامی از مراکز عمده علمی مسلمانان به شمار می رفت پس از تاسیس حکومت طاهریان در شرق ایران، شهر نیشابور به عنوان مرکز حکومت آنان انتخاب گردید در طول مدت حکومت طاهریان روز به روز بر وجهه علمی این شهر افزوده می شد در عهد سامانیان و غزنویان در سده های چهارم و پنجم هجری جایگاه علمی نیشابور به حدی ارتقا یافت که از مراکز عمده علمی جهان اسلام به شمار می رفت به واسطه جایگاه علمی و موقعیت جغرافیایی شهر نیشابور، گروه ها و فرقه های متعددی در این شهر فعالیت می کردند یکی از گروه های عمده که جمعیت قابل توجهی در نیشابور داشتند، شافعیان بودند با توجه به جایگاه علمی نیشابور در سده های نخست اسلامی، این سوال مطرح است که دانشمندان شافعی در ارتقای جایگاه علمی نیشابور چه سهمی داشتند. به عنوان فرضیه می توان گفت دانشمندان شافعی نیشابور در سده چهارم هجری آثار و خدمات علمی قابل توجهی عرصه نمودند و یکی از سایه های اصلی رشد علوم و فنون در نیشابور گردیدند هدف این نوشتار تبیین جایگاه علمی دانشمندان شافعی نیشابور در قرن چهارم هجری است که با استفاده از منابع کتابخانه ای به روش توصیفی تحلیلی انجام گرفته است

نیشابور، دانشمندان، شافعی، قرن چهارم