نگرشی بر طراحی مد و لباس در ایران

نیازهای زیستی و تنوع محیط زیست، دو عامل اصلی در ایجاد و تنوع پوشاک برای بشر بوده است. پوشاک علاوه بر تامینکننده گرما و پوشانندگی، نشان دهنده هویت فرد میباشد. در طول تاریخ تحت فرهنگ و رسوم کشور، پوشاک دستخوشتغییراتی شده است. در قرآن و در سیره ائمه (ع) اشارات متعددی به پوشش و لباس گردیده است که بیانگر نگاه ویژه آنها بهلباس و زینت میباشد. مدها الگوهایی فرهنگی هستند که دارای یک دوره زمانی نسبتا کوتاه هستند. گستره مد به اندازهگستره زندگی انسان است. جنگ جهانی دوم، بنیان تمدن را تکان داد و با آغاز آن، تکامل لباس شکلی انقلابی به خود گرفت.در قرن ۲۰ با ظهور سبک جدیدی از طراحی لباس و ایجاد سبکهای مدرنیسم و پست مدرنیسم جنبه جدیدی از کارکردهایپوشاک مطرح شد. امروزه مساله اساسی در پوشش اسلامی و ایرانی به ویژه برای بانوان، یکنواختی و استفاده محدود از رنگ درلباسها می باشد که عمدتا طرح های البسه، متناسب با الگوهای ساده شده غربی با هدف یکی کردن جوامع در حال توسعه ونزدیک شدن به دهکده جهانی است. در این مقاله ضمن نگاهی تاریخی به تغییر پوشاک در ایران، به بررسی مد و مدگرایی وآسیب های آن پرداختیم.

کلیدواژه ها:

طراحی ، مد ، لباس ، ایران