چشم اندازسازی در بازآفرینی شهری پایدار با رویکرد ارتقا کیفیتهای محیطی شهری بر کنترل خشم نوجوانان منطقه هفت شهر اهواز استفاده از مدل Oregon

اهمیت چشم انداز و چشم اندازسازی در تعیین سرنوشت اقتصادی، اجتماعی، کالبدی و محیط زیستی شهرها و محلات به گونهای است که میتوان آن را به مثابه قلب فرایند برنامه ریزی و طراحی شهری محسوب نمود. چشم انداز با تدوین راهبرد طراحی شهری رابطه ای ضروری و قطعی دارد. در همان حال که شهرهای دارای چشم انداز آینده مطلوب خود را خواهند آفرید، شهرهای فاقد چشم انداز توسط روندهای موجود به آینده هل داده خواهند شد در این پژوهش با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی به بررسی چشم اندازسازی در بازآفرینی شهری پایدار با رویکرد ارتقا کیفیتهای محیطی شهری بر کنترل خشم نوجوانان منطقه هفت شهر اهواز استفاده از مدل Oregon پرداخته میشود. برای این منظور مطالعه موردی، محله عامری شهر اهواز در نظر گرفته شده است. در این مطالعه چشم اندازسازی زیر شاخصهای بازآفرینی شهری پایدار (هویتی، اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی) با شاخص ارتقا کیفیت های محیطی شهری بر کنترل خشم نوجوانان بررسی میشود. نمونه آماری را ۳۵۴ نفر از شهروندان، مسئولان، مدیران و نخبگان شهری تشکیل داده اند. نتایج نشان داد که راهبردهای قابل قبول در برنامه بازآفرینی شهری پایدار محله مورد پژوهش تدافعی (در منطقه (WT است. لذا می توان با از بین بردن ناپایداریهای اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی و کالبدی برای ایجاد نگرش مثبت ساکنان شهر اهواز نسبت به محله در کنترل خشم نوجوانان موثر واقع شد همچنین دیگر نتایج نشان داد که از بین بردن ناامنی ها و تقویت نظارت مردمی و مسئولان در فضاهای همگانی به منظور افزایش حضور پذیری در برخی ساعات به دلیل تعطیلی کاربریها و افزایش مشارکت اهالی و ایجاد حس تعلق و هویت مندی نسبت به محله و ایجاد معابر مناسب از نظر عرض به منظور مهار ترافیک از دیگر اولویت های اثرگذار بر کنترل خشم نوجوانان می باشد.

کلیدواژه ها:

چشم اندازسازی ، بازآفرینی شهری پایدار ، کیفیت محیطی شهری ، کنترل خشم ، نوجوانان.