پیش بینی اضطراب اجتماعی نوجوانان بر اساس خودکفایی عاطفی آنها و سبک فرزندپروری ادراک شده در زمان فاصله گذاری اجتماعی ناشی از بیماری کرونا

با توجه به تاثیرات مخرب بحران ناشی از گسترش ویروس کووید- ۱۹ و قرنطینه ناشی از آن و تغییر الگوی زندگی و آموزشی، پژوهش حاضر با هدف پیش بینی اضطراب اجتماعی نوجوانان بر اساس خود کفایی عاطفی آنها و سبک فرزندپروری ادراک شده در مدت زمان فاصله گذاری اجتماعی انجام شد. پژوهش حاضر از نوع همبستگی، بر روی ۱۲۱ نفر از دانش آموزان مناطق ۶،۲،۱۱ تهران در سال۱۴۰۰-۱۳۹۹ با روش نمونه گیری دردسترس انجام شد. جهت تحلیل داده ها از پرسشنامه اضطراب اجتماعی نوجوان لاجرکا، مقیاس استقلال عاطفی نوجوانان استنبرگ و پرسشنامه سبکهای فرزند پروری ادراک شده بوری( (۱۹۹۲ استفاده شد. تحلیل یافته ها به وسیله ضریب همبستگی پیرسون نشان داد، ترس از ارزیابی منفی از مولفه های اضطراب اجتماعی همبستگی معناداری به مقدار((-۰/۲۰ با ادراک غیر ایده آل دانستن والدین( از مولفه های خودکفایی عاطفی) و (۰/۲۲) با سبک فرزندپروری ادراک شده مستبدانه والدینشان داشته اند، هم چنین نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه به شیوه گام به گام نشان داد، مولفه های پیش بینی کننده ادراک مستبدانه سبک فرزندپروری و غیرایده آل دانستن والدین، در مجموع ۲۷ درصد میزان اضطراب اجتماعی نوجوانان را تبیین کردهاند. طبق نتایج مطالعه حاضر ادارک غیر ایده آل دانستن والدین و سبک فرزند پروری مستبدانه پیش بین معناداری از سطح اضطراب اجتماعی به ویژه ترس از ارزیابی منفی در نوجوانان بود، که بیانگر لزوم آموزش و بهبود رابطه والد-فرزندی در جهت ایجاد زمینه آزادی، تشویق و مشارکت در فعالیتها به ویژه در زمان قرنطینه ناشی از بیماری کرونا بود.

کلیدواژه ها:

ویروس کووید-۱۹ ، اضطراب اجتماعی ، خودکفایی عاطفی ، سبک فرزندپروری ادراک شده