پردیس نیک مهر - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی
حانیه قربانی - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی
علی سلمانی - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش اضطراب اجتماعی در پیش بینی خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوره دوم شهرستان زنجان بود. روش پژوهش توصیفی - همبستگی بود و جامعه آماری آن شامل کلیه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوره دوم بود که در سال ۱۳۹۹ مشغول تحصیل بودند و حجم نمونه به تعداد ۷۰ نفر به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی شرر و پرسشنامه اضطراب اجتماعی نوجوانان استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیری استفاده شد. نتایج نشان داد که بین اضطراب اجتماعی (R=-۰/۵۶۳) با خودکارآمدی تحصیلی رابطه منفی و معنیداری وجود دارد .(P>۰/۰۱) همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که متغیر پیشبین (مستقل) اضطراب اجتماعی توان پیش بینی (متغیر ملاک) خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان را دارد. به طور خلاصه از نتایج این پژوهش میتوان استنباط کرد که اضطراب اجتماعی با خودکارآمدی تحصیلی رابطه معناداری دارد.

اضطراب اجتماعی، خودکارآمدی تحصیلی، دانش آموزان .