مریم علی پور - دانشجوی کارشناسی ارشد، موسسه آموزش عالی آپادانا، شیراز، ایران
محمد پروا - عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی شیراز، شیراز، ایران
ساناز حائری - عضو هیئت علمی دانشگاه هنر شیراز، شیراز، ایران

امروزه شهر خلاق موضوع جدید و مورد بحث کانون مطالعات شهری است. تا کنون نظریه پردازان بسیاری مبانی نظری و شاخص هایمتعددی را برای سنجش میزان خلاقیت شهرها ارائه نموده اند. نکته قابل توجه در این مباحث اینست که بیشترین توجه بر جذبسرمایه انسانی خلاق و رویکردهای اقتصادی معطوف است و کمتربه مکان و بستر کالبدی شهر خلاق که علت ایجاد بسیاری ازفعالیتها و تعاملات شهری است توجه شده است. همچنین پیشبرد و استفاده از یافته های نظری در فضاهای عمومی که صحنه حضورخلاقیت شهروندان است کمتر مورد بررسی قرار گرفته است. این پژوهش بر آن است که تصویر شفافتری از تاثیر شاخص های شهرخلاق در عرصه های عمومی به نمایش گذارد. هدف این پژوهش پاسخ به این پرسش است که شاخص هایی که بر اساس آن شهر خلاقشکل می گیرند چگونه می توانند در فضاهای عمومی شهری تبلور یابند؟ وشکل گیری شهر خلاق بواسطه عرصه عمومی شهریکنکاش می شود. فرضیه پژوهش حاضر این است که فضاهای عمومی شهری بستر جذب سرمایه های انسانی خلاق و رشد حیاتاجتماعی و مدنی شهروندان است و پیش فرض ما در این روش این است که پیوند جدا نشدنی و دوسویه ای میان عناصر و شاخصهای شهرخلاق و فضاهای جمعی و افراد وجود دارد وسپس به روش توصیفی- تحلیلی به تحلیل داده پرداخته می شود. یافته هایپژوهش بیانگر آن است که توجه به سه شاخصه تنوع، تحرک و تمرکز کلیه مولفه ها و ابعاد اجتماع پذیری را شامل می شود و تمامشاخص های مطرح شده را تحت پوشش قرار می دهد و کالبد فضاهای عمومی شهری جهت دستیابی به شهرخلاق به وسیله این سهمولفه تعریف و طراحی می شوند.

شاخص های شهر خلاق، فضاهای عمومی شهری، خلاقیت شهری و فضای اجتماع پذیر