نقش بهزیستی اخلاقی در کاهش پریشانی اخلاقی کارکنان آموزش و پرورش شهر همدان

هدف پژوهش حاضر، نقش بهزیستی اخلاقی در کاهش پریشانی اخلاقی کارکنان آموزش و پرورش شهر همدان بوده است. جامعه آماری در این پژوهش عبارت است از کلیه معلمان مدارس ابتدایی دخترانه و پسرانه نواحی ۱ و ۲ شهر همدان که به تفکیک معلمان ناحیه ۱ شامل ۷۵۱ نفر می باشند که از این تعداد ۷۱۲ نفر زن و ۳۹ نفر مرد و معلمان ناحیه ۲ به تعداد ۷۹۱ نفر هستند که از این تعداد ۷۳۸ نفر زن و ۵۳ نفر مرد می باشند. حجم نمونه بر اساس جدول کرجسی و مورگان شامل ۳۱۶ نفر می باشد که از این تعداد ۱۵۳ نفر مربوط به ناحیه ۱ و ۱۶۳ نفر مربوط به ناحیه ۲ آموزش و پرورش همدان می باشد. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس پریشانی اخلاقی کورلی ۲۰۱۷ شامل ۱۷ سوال است که بر اساس طیف پنج درجه ای لیکرت می باشد. پرسشنامه نعمتی و همکاران ۱۳۹۹ دارای ۲۰ سوال بود که در طیف پنج گزینه ای لیکرت تدوین شده بود. پس از گردآوری اطلاعات به منظور تجزیه و تحلیل داده های پژوهش از روش های مناسب آمار توصیفی و آمار استنباطی استفاده شده است. در سطح آمار توصیفی از شاخص هایی همچون جداول و نمودار فراوانی، درصد، میانگین و انحراف استاندارد و در سطح آمار استنباطی از آزمون همبستگی پیرسون، رگرسیون چند متغیره استفاده شده است. نتایج نشان داد بین بهزیستی اخلاقی با پریشانی اخلاقی رابطه منفی و معناداری وجود داشت

کلیدواژه ها:

بهزیستی اخلاقی ، پریشانی اخلاقی ، آموزش و پرورش