ارسطو و یک (το `εν) (آموزه وحدت نزد ارسطو)

یکی از اساسیترین آموزههای مابعدالطبیعی، آموزه وحدت است. ما در این مقاله برآنیم تا به معرفی آموزه وحدت نزد ارسطو بپردازیم. بدین منظور قبل از هر چیز به اختلاف نظر اساسی او با پیشینیانش میپردازیم و نگاه «کثرت بین» ارسطویی را از اندیشههای «وحدت بین» ایشان تمییز میدهیم. سپس با ذکر معانی «یک» در زبان معمولی یونانی، به دو گونه وحدت مادی وصوری میرسیم. در ادامه میبینیم که فعلیت و وحدت و صورت از یک سو و قوه و کثرت و ماده از سوی دیگر ملازم همند و وحدت به معنای نخستین کلمه وحدت صوری است نه مادی و این وحدت صوری اصل فردیت است! و در پایان خواهیم دید که چگونه محرکهای نامتحرک و از همه بیشتر محرک نخستین، فرد مطلق و یک نخستیناند!

کلیدواژه ها:

یک ، موجود ، جوهر (اوسیا) ، صورت ، ایده ، بالذات ، زیرنهاد ، فردیت ، فعلیت ، محرک نامتحرک ، محرک نخستین