شناخت و اولویت بندی معیارهای آلودگی در ناپایداری شهرها (نمونه مطالعاتی: کلانشهر مشهد)

امروزه تداوم رشد شهرنشینی، به ویژه با شکل و کارکردی که در کشورهای در حال توسعه از جمله ایران دارد، هشداری بر ناپایداری شهرنشینی است. برای حفظ پایداری اکوسیستم شهری، وظیفه انسان بهره مندی پایدار از محیط زیست شهری و پیشگیری از انواع آلاینده های زیست محیطی در شهرهاست. تحقیق حاضر، از نوع کاربردی و روش آن توصیفی- تحلیلی است. هدف تحقیق، شناسایی و اولویت بندی شخاص های ناپایداری زیست محیطی در کلان شهر مشهد است. ولذا با بهره از مطالعات کتابخانه ای- اسنادی مولفه های اولیه استخراج شد و سپس از طریق پرسشنامه و مصاحبه، پس از تدقیق مولفه ها با توجه به محدوده جغرافیایی مد نظر، اولویت بندی انجام شد. نتایج گویای ان است که بر اساس نظرسنجی صورت گرفته، مهمترین عوامل در ناپایداری محیطی شهر مشهد آلودگی های »هوا«، »آب«، »پسماند«، »خاک«، »صدا« و »صنعتی« می باشند.

کلیدواژه ها:

محیط زیست ، ناپایداری محیطی ، اکوسیستم شهری ، مشهد