بررسی نقش معماری سبز در ارتقای معماری پایدار (اقلیم گرم و مرطوب ایران)

نقش معماری سبز در زندگی ما تاثیر به سزایی در روند پایداری انرژی دارد که این موضوع باعث شده تا معماران زیادی را به سمت خود(معماری سبز)سوق دهد،هدف اصلی تحقیق و بررسی به نقش معماری سبز در ارتقای معماری پایدار اقلیم گرم و مرطوب ایران می پردازد،این نوع معماری در گذشته به گونه های مختلفی اجرا می شد که به عنوان مثال می توان به استفاده کردن از مصالح بومی اشاره کرد که خود یکی از راه های پایداری انرژی است، تاریخچه معماری سبز در ایران را می توان در دو دوره تقسیم بندی کرد که دوره ی اول از ۴۷تا۵۷،همزمان با دوره ی مدرنیسم و دوره ی دوم از سال ۵۷تا۶۷، همزمان با انقلاب اسلامی بود.روش انجام این تحقیق از طریق مطالعه بروی اصول معماری پایدار و معماری سبز و راهبرد های طراحی معماری به روش کاربردی و براساس گردآوری اطلاعات تحقیق توصیفی-تحلیلی می باشد ودر جمع آوری اطلاعات،از طریق روش کتابخانه ای با تکیه بر مراجع و منابع مکتوب و موجود انجام گرفته است.علت انتخاب این موضوع نگرانی ما از استفاده ی بیش از اندازه از انرژی های تجدید ناپذیر و سوخت های فسیلی می باشد که این موضوعی بسیار مهم برای زندگی آیندگان ما است.با توجه به مطالب گفته شده سوالی که در ذهن رخ می دهد این است که چگونه معماری سبز به عنوان یک راهبرد معمارانه می تواند پایداری در اقلیم گرم و مرطوب ایران کمک می کند؟ بنابراین در معماری امروز می توان با بهره گیری از تکنولوژی به طراحی بام سبز مناسب با آب و هوای گرم و مرطوب پرداخت با انتخاب گونه مناسب گیاهان بومی منطقه که در این شرایط آب و هوایی دشوار توان رویش داشته باشند.

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، معماری سبز ، اقلیم گرم و مرطوب