اثر بخشی هنر فلزکاری به کار رفته در معماری معاصر بر تاب آوری شهری

هنر فلزکاری ایران در طول ادوار تاریخی دچار تغییر و تحول، متناسب با شرایط آن دوره شده است. بر همین اساس در اوایل اسلام نیز به دلیل تحولات حاصل شده، این هنر به مانند سایرین مورد تغییراتی واقع شد.هفلات ایران و فرهنگهای مستقر در آن، با اتکا به مدارک باستان شناسی، یکی از نخستین مناطق و جوامعی بود که به فنآوری ذوب و استخراج مس دست یافت.در این مقاله هدف اثر بخشی هنر فلزکاری به کار رفته در معماری معاصر بر تاب آوری شهری می باشد روش تحقیق مقاله ی حاضر توصیفی-تحلیلی می باشد،و روش گراوری اطلاعات از نوع کتابخانه ای است.مقاله پیش رو در پی بررسی شاخصه ها و مولفه های این هنر در معماری است و هدف اصلی آن بررسی این هنر و شناخت شاخصه های آن میباشد.علت انتخاب این موضوع این است که این هنر با توجه به رشد زیاد و پر شتاب معماری این هنر باستانی که خود ایران نیز از مهد های آن به شمار میرود رو به فراموشی و استفاده غلط قرار گرفته. بر اساس پژوهش های صورت گرفته نتیجه گرفتیم که با حداقل شدن این هنر ایرانی در عصر معاصر هنوز هم با نگاه کردن به بنا های این دوره میتوانیم حس تعلق و زیبایی این هنر که به تکامل رسیده بود را دریافت کنیم.

کلیدواژه ها:

فلزکاری ، معماری ، تاب آوری شهری ، فن آوری ، حس تعلق