بررسی ایجاد استروس با استفاده از HCG و کابرگولین در سگهای پلیس مبارزه با مواد مخدر (نژاد ژرمن شیپرد)

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 242

فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JRL-7-3_006

تاریخ نمایه سازی: 11 اردیبهشت 1400

چکیده مقاله:

چکیده پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر کابرگولین و HCG در ایجاد استروس سگهای ژرمن شیپرد انجام پذیرفت. در این پژوهش، ۱۲ قلاده سگ ماده بالغ نژاد ژرمن شیپرد به دو گروه تقسیم شدند: ۸  قلاده سگ که با  دوز ۵ میکروگرم بر کیلوگرم داروی کابرگولین بهصورت خوراکی، روزانه و ۲ روز پس از شروع پرواستروس تیمار شدند و ۴ قلاده سگ که گروه کنترل بودند. سگ­هایی که علائم پرواستروس را نشان دادند، به ۲ زیرگروه تقسیم شدند و به ۴ قلاده سگ ۵۰۰ واحد بینالملل هورمون HCG  به طریق عضلانی در روز اول و سوم از شروع استروس تزریق شد و ۴ قلاده سگ باقیمانده نیز دارویی دریافت ننمودند. نمونه خون از تمام سگ­های موردنظر هر یک روز در میان جهت اندازه­گیری میزان پروژسترون اخذ گردید. وقوع پرواستروس در فاصله بین ۱۸ الی ۳۹ روز؛ میانگین (۵/۵±۵/۲۷) از شروع تجویز دارو و در بین ۹۰ درصد سگ­های تحت تیمار مشاهده شد (۰۵/۰>P). میانگین طول مدتزمان استروس در بین گروه مورد آزمایش (۸/۷±۶/۸) روز ثبت گردید (۰۵/۰>P). میزان آبستنی برای هر دو گروه از سگ­های تحت تیمار ۶۰% بود. میزان توله­زایی نیز پس از ثبت سوابق زایش برای دام­های آبستن HCG+ و HCG- به ترتیب (۹/۰±۵/۵) و (۸/۱±۶/۴) روز ثبت گردید (۰۵/۰>P). داد­ه­های بهدستآمده در خصوص بروز آبستنی و استروس از طریق آزمون مربع کای و خاتمه درمان تا بروز علائم استروس از طریق نرمافزار SAS مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج حاصل نشان داد استروس نرمال و باروری با استفاده از کابرگولین به دست میآید و تزریق HCG تاثیر قابلتوجهی بر میزان آبستنی ندارد.

کلیدواژه ها:

کابرگولین ، hcg ، استروس ، ژرمن شیپرد ، پلیس مبارزه با مواد مخدر

نویسندگان

نوید شاهرخی صبور

دکتری دامپزشکی، دانشکده دامپزشکی تبریز، ایران.

سجاد جنتی

دانشجوی دکتری دامپزشکی، دانشکده دامپزشکی شهرکرد، ایران.

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • منابعAjitkumar, G., & Praseeda, R. (2010). Induction of fertile oestrus ...
  • Ajitkumar, G., Sreekumaran, T., Praseeda, R., Mercy, K. A., & ...
  • Johnston, S. D., Root Kustritz, M. V., & Olson, P. ...
  • Kutzler, M. A. (2018). Estrous Cycle Manipulation in Dogs. Veterinary Clinics: ...
  • Okkens, A. C., & Kooistra, H. S. (2006). Anoestrus in ...
  • Rota, A., Mollo, A., Marinelli, L., Gabai, G., & Vincenti, ...
  • Kusuma, P. S., & Tainturier, D. (1993). Comparison of induction ...
  • Concannon, P. W., Yeager, A., Frank, D., & Iyampillai, A. ...
  • Gobello, C., De la Sota, R. L., & Goya, R. ...
  • Persiani, S., Sassolas, G., Piscitelli, G., Bizollon, C. A., Poggesi, ...
  • Okkens, A. C., Bevers, M. M., Dieleman, S. J., & ...
  • Olson, P. N., Seim, H. B., Park, R. D., Grandy, ...
  • Onclin, K., Silva, L. D., Donnay, I., & Verstegen, J. ...
  • Shimatsu, Y. (2017). Use of cabergoline for oestrus induction in ...
  • Cirit, Ü., Bacinoglu, S., Cangul, I. T., Kaya, H. H., ...
  • Verstegen, J. P., Onclin, K., Silva, L. D. M., & ...
  • Muller, E. E., & Nisticò, G. (1989). Neurotransmitter regulation of ...
  • نمایش کامل مراجع