شیوههای مدیریت آبهای سطحی و زیرزمینی در فعالیتهای معدنی

از دیرباز معدنکاری یکی از فعالیتهای مورد نیاز زندگی بشر بوده است که با افزایش روزافزون سهم صنایع مختلف در زندگی انسان، وابستگی به منابع معدنی بیش از پیش شده است. معدنکاری در سراسر جهان، منابع آبهای سطحی و زیرزمینی را متاثر میسازد. بخشی از این خطرات اختصاص به فضای کارگاهی درون معدن و کارخانه دارد. بخش عمده دیگر کنشها و واکنشهایی است که در خارج از محیط معدنی در طبیعت اتفاق میافتد و منجر به آلودگی آب، خاک و هوا میگردد. این تاثیرات میتواند ناشی از روش استخراج نامناسب، طراحی غیراصولی، عدم کنترل نشت آب در معادن، دپوی غیراستاندارد باطله، رهاسازی پساب کارخانه فرآوری و عدم بازسازی معدن باشد. با انجام اقدامات اصلاحی میتوان از شدت این تاثیرات کاست و به میزان قابل توجهی آنها را کنترل نمود. با تغییر روش استخراج، به کارگیری مناسب، بازیابی و شیوههای حفاظت آب، مقادیر آب مصرفی میتواند به حداقل برسد. با استفاده از کنترل رواناب، مدیریت باطله و نظارت بر خروجیهای معدن میتوان تاثیر منفی بر کیفیت آبهای سطحی را کاهش داد. تزریق در حفرات، طراحی مناسب و بازسازی معدن میتواند از اثرات منفی بر آبهای زیرزمینی جلوگیری کند. در تمام سطوح کارکنان معدن نباید نقش آموزش و توجیهپذیری الزامات تدوین شده را فراموش کرد که بدون آن قوانین و مقررات اثربخش نخواهد بود.

کلیدواژه ها:

معدنکاری ، آبهای سطحی و زیرزمینی ، تحت تاثیر قرار دادن ، ارائه راهکار