بررسی تاثیر مدیریت اقوام بر امنیت مرزهای کشور (مطالعه موردی اقوام ترکمن شهرستانهای گنبد و بندر ترکمن)

امروزه امنیت بهعنوان مهمترین موضوع و موتور محرک توسعهیافتگی مطرحشده است. با نگرش به اینکه اقوام مختلف و اقلیتهای مذهبی در حساسترین حوزههای راهبردی و دیواره مرزی کشور اسکان دارند و عقبه آنان در بیرون از حوزه نفوذ و اثرگذاری کمیت ملی قرار دارد. این پژوهش باهدف شناسایی رابطه قومیت و امنیت در مرزهای ایران و ترکمنستان (با تاکید بر قوم ترکمن)» و مدیریت اقوام در امنیت مرزها انجامگرفته است. روش تحقیق توصیفی – تحلیلی و پیمایشی و برای گردآوری دادهها از پرسشنامه محقق ساخته طیف پنج گزینهای لیکرت و برای تعیین اعتبار پرسشنامه ازنظر خبرگان و نخبگان بااطلاع به حوزه تحقیق (تکنیک اعتبار صوری) و برای تعیین میزان پایایی سوالات در مرحله پیشآزمون از ضریب آلفای کرونباخ استفاده گردید. جامعه آماری شامل اقوام ترکمن شهرستانهای گنبد و بندر ترکمن بوده است. جهت محاسبه حجم نمونه پژوهش، با استفاده از جدول کرجسی و مورگان تعداد ۳۵۰ نفر انتخاب و برای دستیابی به جامعه نمونه از روش تصادفی و برای تحلیل دادها از نرمافزار (SPSS) استفاده شد. نتایج نشان میدهد که فرض شماره یک تحقیق مبنی بر وجود رابطه بین اقوام ترکمن و ایجاد امنیت در مرز ایران و ترکمنستان مورد تائید قرار میگیرد. در خصوص فرضیه دوم: با توجه به دادههای بهدستآمده از آزمون t میتوان ادعا نمود که بین سطح معیشت مرزنشینان و امنیت مرز ایران و ترکمنستان رابطه معناداری وجود دارد. در خصوص فرضیه سوم: با توجه به دادههای بهدستآمده از آزمون t میتوان ادعا نمود که در سطح اطمینان ۹۵%، چون سطح معناداری (۲۰۶/۰=sig) بزرگتر از سطح معناداری (۰۵/۰) هست لذا فرضیه پژوهشی تحقیق به تائید نمیرسد. بیشترین تاثیر مربوط به معیشت اقوام در ایجاد امنیت مرزها بوده و کمترین تاثیر مربوط به مشترکات فرهنگی میباشد.

کلیدواژه ها:

مدیریت اقوام ، مرز ، مرزنشین ، امنیت ، قومیت ، قوم ترکمن