نقش روابط متقابل شهر و روستا در توسعه سکونتگاه های پیرامون کلانشهر رشت مورد: ناحیه پیراشهر خمام

روابط میان شهر و روستا به صورت­های گوناگون بر شکل­پذیری سکونتگاه­های روستایی و همچنین بر ساختار و کارکرد آنها اثرگذار است. با توجه به نقش این روابط در فرایند تحولات و توسعه کانون­های شهری و روستایی، شناخت پیامد­های نامطلوب این روابط و تلاش برای کاهش اثرات منفی روابط متقابل شهر و روستا در راستای ساماندهی آنها، زمینه­ساز توسعه پایدار نواحی روستایی و شهری خواهد بود. پژوهش حاضر باهدف تحلیل روابط متقابل بین شهر و روستا و پیامد­های نامطلوب در نواحی پیراشهری کلانشهر رشت خواهد بود. روش تحقیق توصیفی و تحلیلی و جامعه آماری آن را ساکنین روستا­های چهار دهستان موردمطالعه و متخصصان تشکیل می­دهد. بهمنظور بررسی و رتبه­بندی مهم­ترین پیامد­های نامطلوب روابط متقابل شهر و روستا در نواحی پیراشهری خمام، از دیدگاه متخصصین، از نرمافزار Expert Choice استفادهشده است، نتایج نشان داد، از بین پیامد­های نامطلوب روابط متقابل بین شهر و روستا، پیامد­ کمرنگ شدن الگوی سنتی مسکن روستایی و توسعه سبک معماری شهری با وزن ۱۸۷/۰، بالاترین رتبه را به خود اختصاص داده است، در ادامه نیز با استفاده از مدل تصمیم­گیری WASPAS سعی شده است تا رتبه هر یک از دهستان­های بخش خمام را بر اساس پیامدهای مطرحشده سنجیده شود. نتایج نشان داد، به ترتیب دهستان چاپارخانه با مقدار ۶۵۴/۳، دهستان کته­سر با وزن بهدستآمده ۵۳۲/۳، دهستان فرشکی با وزن ۴۲۱/۳، دهستان اشکیک با وزن به دست آمده ۳۲۱/۳، بالاترین و پایین-ترین رتبه­ها را به خود اختصاص داده­اند

کلیدواژه ها:

روابط متقابل بین شهر و روستا ، پیامدهای نامطلوب ، نواحی پیراشهری کلانشهر رشت ، شهرستان خمام