شیوع علائم اضطراب و افسردگی سه ماه پس از سکته قلبی

مقدمه: هدف این مطالعه بررسی شیوع علائم اضطراب و افسردگی در سه ماه بعد در بیماران مبتلا به سکته قلبی بود. روش کار: در یک بررسی مقطعی ۱۷۶ بیمار ۳۲ تا ۸۴ ساله با میانگین سنی ۵۶ سال که با تشخیص قطعی انفارکتوس میوکارد در یکی از بیمارستانهای مجهز به واحد مراقبت قلبی (CCU) شهر اصفهان طی پنج ماه اول سال ۱۳۹۱ بستری شده بودند، به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. سه ماه پس از سکته قلبی، بیماران با استفاده از مقیاس اضطراب و افسردگی بیمارستان ارزیابی شدند. سپس با در نظر گرفتن نقطه برش ۸ در هر خرده مقیاس، بیماران با علائم و بدون علائم افسردگی و بیماران با علائم و بدون علائم اضطراب از یکدیگر جدا شدند. یافتهها: میانگینها و انحراف استاندارد نمرات اضطراب و افسردگی به ترتیب (۲۷/۴) ۷/۵ و (۵۷/۴) ۰۴/۶ مشاهده شد. میانگینها و انحراف استاندارد نمرات افسردگی در بیماران با علائم و بدون علائم افسردگی به ترتیب (۷۷/۲) ۸۸/۱۰ و (۲۶/۲) ۳ و در بیماران با علائم و بدون علائم اضطراب به ترتیب (۴۵/۳) ۳۴/۱۰ و (۵۷/۳) ۰۸/۴ بود. همچنین میانگینها و انحراف استاندارد نمرات اضطراب در بیماران با علائم و بدون علائم افسردگی به ترتیب (۰۵/۴) ۱۳/۹ و (۷۱/۲) ۵۵/۳ و در بیماران با علائم و بدون علائم اضطراب به ترتیب (۶/۲) ۰۲/۱۱ و (۱۷/۲) ۲۹/۳ بود. ۳/۳۱% از بیماران دارای علائم اضطراب، ۶/۳۸% از آنان دارای علائم افسردگی بودند. نتیجه گیری: به طور کلی یافتهها نشان دادند که علائم اضطراب و افسردگی در بیماران پس از سکته قلبی بسیار شایع میباشند.

کلیدواژه ها:

Prevalence ، Anxiety ، Depression ، Myocardial Infarction ، شیوع ، اضطراب ، افسردگی ، سکته قلبی