واکاوی هویت مکان سوم در رمان «خانالخلیلی» اثر نجیب محفوظ بر اساس نظریه «ری اولدنبرگ»
محل انتشار: مجله لسان مبین، دوره: 12، شماره: 43
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 264
فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_LEM-12-43_003
تاریخ نمایه سازی: 9 اردیبهشت 1400
چکیده مقاله:
اصطلاح «مکان سوم» توسط ری اولدنبرگ، جامعهشناس شهری نزدیک سالهای ۱۹۹۰ ابداع شد تا مکانهائی را تشریح کند که مردم را بدون برنامهریزی، ناگهانی و به طور خلاقانه در جهت ساخت اجتماع دور هم جمع میکند. مکان سوم، مکانی عمومی میباشد که نه خانه، به عنوان «مکان اول» و نه محل کار، به عنوان «مکان دوم»است.از این رو باغها، پارکها، قهوه-خانهها، کافیشاپها،رستورانها، کتابخانهها، مراکز اجتماعی و هر موسسهای که باعث سلامت اجتماعی افراد بشود، به عنوان قلب سرزندگی جامعه و مکان سوم شناخته میشود.رمان «خانالخلیلی» نجیب محفوظ، دارای دو مکان محوری سوم یعنی قهوهخانه و کازینو میباشد که هر کدام نقش قابل توجهی در تحول زندگی دو شخصیت اصلی رمان (احمد و رشدی) دارد. این پژوهش بر آن است به شیوه توصیفی- تحلیلی و با تکیه بر نظریه ری اولدنبرگ درباره هویت مکانهای سوم به تحلیل ویژگیهای هویتی این دو مکان سوم و نیز تقابل هویتی حاصل از آن در رمان مذکور بپردازد. نتایج گویای آن است که قهوهخانه و کازینو دارای ویژگیهای هویتی منحصر بفردی مثل: خنثی بودن، همسطح کنندگی، جدی نبودن، گفتگو، دستیابی آسان و مشتریهای ثابت میباشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
نسرین کاظم زاده
جهاد دانشگاهی
فرامرز میرزائی
هیات علمی دانشگاه تربیت مدرس