تاثیر جیرههای حاوی دانه کتان و دانه سویا بر عملکرد میشهای ماکوئی در دوره انتقال

اثر جیره های دانه کتان و سویا بر عملکرد میش های ماکویی در دوره انتقال در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تیمار و چهار تکرار و یک میش در هر تکرار با استفاده از ۱۶ راس میش آبستن شکم دوم نژاد ماکویی با میانگین سن سه سال و وزن (۲/۴+_۶۵ کیلوگرم) که در یک محدوده از روزهای زایمان مورد انتظار(۵+_۳۰ روز) بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره شاهد( جیره پایه)، جیره حاوی ۱۰ درصد دانه کتان: جیره حاوی ۱۰ درصد دانه سویا: و جیره حاوی نسبت ۵۰:۵۰ دانه کتان و سویا بود. تیمارهای آزمایشی تاثیری بر مصرف خوراک میش ها در قبل و بعد از زایش نداشتند. وزن بره ها و ترکیب شیر میش ها تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. تولید شیر میش های تغذیه شده با جیره حاوی کتان بیش تر بود(p<۰/۰۵). میش های تغذیه شده با جیره حاوی مخلوط دانه کتان و دانه سویا بیشترین غلظت پروتئین کل سرم را داشتند(p<۰/۰۵). سایر متابولیت های سرم تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرارنگرفتند. غلظت اسیدوالریک مایع شکمبه در میش های تغذیه شده با جیره های دارای دانه سویا و مخلوط دانه سویا- دانه کتان بیش ترین مقدار بوئ(p<۰/۰۵). نتایج این آزمایش نشان داد که استفاده از جیره دارای دانه کتان و دانه سویا تا سطح ۱۰ درصد جیره بدون اثر منفی بر مصرف خوراک باعث بهبود عملکرد میش ها در دوره انتقال و افزایش تولید در اوایل دوره شیردهی می شود.

کلیدواژه ها:

تخمیر شکمبه ، دوره انتقال: دانه سویا ، دانه کتان ، متابولیتهای خونی ، میش ماکویی