برآورد تبخیر و تعرق مرجع روزانه در مناطق مرطوب با استفاده از روشهای دادهمحور رگرسیون فرآیند گاوسی، رگرسیون بردار پشتیبان و جنگل تصادفی
- سال انتشار: 1399
- محل انتشار: فصلنامه محیط زیست و مهندسی آب، دوره: 6، شماره: 4
- کد COI اختصاصی: JR_JEWE-6-4_005
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 276
نویسندگان
استادیار، گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
چکیده
تخمین دقیق تبخیر و تعرق گیاه مرجع در برنامهریزیهای آبیاری اهمیت ویژهای دارد. همچنین، عدم دسترسی به دادههای لایسیمتری باعث شده است پژوهشگران به استفاده از روشهای غیرمستقیم از جمله روشهای دادهمحور روی آورند. در پژوهش حاضر، توانایی روشهای دادهمحور رگرسیون فرآیند گاوسی (GPR)، رگرسیون بردار پشتیبان (SVR) و جنگل تصادفی (RF) در تخمین تبخیر و تعرق گیاه مرجع موردبررسی قرار گرفت. بدین منظور، دادههای هواشناسی دمای میانگین، سرعت باد، رطوبت نسبی و ساعات آفتابی در بازه زمانی ۹۷-۱۳۹۲ در نه ایستگاه شمالی کشور از جمله آستارا، بندر انزلی، رشت، رامسر، نوشهر، ساری، بندر ترکمن، گرگان، گنبدکاووس جمعآوری شد. تبخیر و تعرق محاسبهشده با استفاده از روش فائو-پنمن-مونتیث بهعنوان خروجیهای هدف در نظر گرفتهشده و چهار سناریو ترکیبی از پارامترهای هواشناسی برای واسنجی و صحتسنجی روشهای موردمطالعه، مدنظر قرار گرفتند. دقت روشهای مذکور با استفاده از پارامترهای آماری ضریب همبستگی، شاخص پراکندگی و ضریب ویلموت مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان داد که مدلGPR۴ با شاخص پراکندگی در محدوده ۱۳۲/۰ تا ۱۷۹/۰ در ایستگاههای آستارا، بندر انزلی، رشت، رامسر، نوشهر و ساری، مدلSVR۴ با شاخص پراکندگی ۱۱۶/۰ تا ۱۲۰/۰ در ایستگاههای بندر ترکمن و گنبدکاووس و روش هارگریوز-سامانی با شاخص پراکندگی ۵۰۹/۰ در ایستگاه گرگان برآوردهای بهمراتب دقیقتری از تبخیر و تعرق گیاه مرجع داشتهاند.کلیدواژه ها
تبخیر و تعرق, روشهای دادهمحور, شمال کشور, فائو-پنمن-مونتیث, هارگریوز-سامانیاطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.