تاثیر خودگشنی بر صفات کمی و کیفی گلایول رقم آمستردام

گلایل، یکی از مهمترین گلهای شاخهبریده و معروف به ملکه گلهای پیازی است. این تحقیق با هدف تولید ژنوتیپهای برتر گلایول از طریق خودگرده افشانی رقم آمستردام در پژوهشکده گل و گیاهان زینتی در سالهای ۹۷-۹۴ و در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی انجام گرفت. نتایج تجزیه واریانس نشان داد تفاوت ژنوتیپها در صفات مورد مطالعه (به استثنا وزن پداژک)، در سطح احتمال یک درصد معنیدار بودند. ژنوتیپ oprc۴۶ در صفات عرض و طول گلچه، قطر غنچه برتر بود. ژنوتیپ oprc۴۵ در صفات عمر گلدانی، وزن پداژه، عملکرد (پداژه و پداژک) برتر بود. بالاترین تعداد پداژک به میزان ۶۴ عدد در ژنوتیپ oprc۴۱۵ تولید شد. بالاترین میزان صفات تعداد گلچه، طول دمگل، قطر ساقه، طول سنبله و قطر پداژک در والد بدست آمد. بیشترین همبستگی مثبت و معنیدار (۰۱/۰P≤) مربوط به عملکرد (پداژه و پداژک) با وزن پداژه (۹۸/۰+=r ) بود. نتایج نشان داد که رنگ گل ژنوتیپها متمایل به رنگ سفید میباشد. در اکثر ژنوتیپها و والد، آرایش گلچه روی سنبله بهصورت تکردیفه و شکل گلچه ستارهای مشاهده شد.  نتایج گروهبندی نشان داد که ژنوتیپها در سه گروه طبقهبندی شدند و والد در گروه جداگانهای نسبت به ژنوتیپها قرار گرفت. همچنین مشاهده شد که بخش زیادی از تنوع موجود در صفات ناشی از عوامل ژنتیکی بوده و تاثیر محیط بر این صفات کمتر بوده است.

کلیدواژه ها:

تنوع ، گرده افشانی ، عملکرد (پداژه و پداژک)‏