افزودن عامل «ریسک قیمت به عایدی» به مدل سه عاملی فاما و فرنچ برای توضیح بازدهی شرکتهای بورس تهران

در این مطالعه، قدرت توضیح­ دهندگی مدل فاما و فرنچ برای بورس اوراق بهادار تهران در بازه سالهای ۱۳۷۰ تا ۱۳۹۳ بررسی میشود. فاما و فرنچ (۱۹۹۳) نشان دادند که عوامل مشترک ریسک بازار سهام آمریکا عبارتاند از ریسک عمومی بازار، ریسک ناشی از اندازه و ریسک ناشی از نسبت ارزش دفتری به ارزش بازاری.  نتایج این بررسی  تایید میکند که ریسک اندازه به میزان قابل ملاحظهای در بورس تهران قیمتگذاری میشود. ریسک نسبت ارزش دفتری به ارزش بازار نیز با وجود اهمیت کمتر نسبت به ریسک اندازه از ریسکهای قیمتگذاری شده در بورس تهران به شمار میرود. همچنین نشان داده میشود که اثر دو عامل اندازه و نسبت ارزش دفتری به ارزش بازار در دو بازار افتانوخیزان تفاوت چشمگیری ندارند، هر چند که به نظر میرسد سرمایهگذاران در بازار خیزان نسبت به بازار افتان بهصورت محدود، اهمیت بیشتری به ریسک اندازه میدهند و این مساله در مورد ریسک نسبت ارزش دفتری به ارزش بازار معکوس است. در نهایت نسبت قیمت به عایدی  بهعنوان یک عامل ریسک مشترک بررسی شده و تایید میشود که این ریسک در کنار سه ریسک پیشنهادشده توسط فاما و فرنچ در بورس تهران قیمتگذاری میشود.

کلیدواژه ها:

مدل سه عاملی ، ارزش بازار ، ریسک اندازه ، نسبت ارزش دفتری به ارزش بازار ، نسبت قیمت به عایدی