روایتشناسی حکایتهای کلیله و دمنه در سطح داستان با تکیه بر حکایت پادشاه و برهمنان

در پژوهش حاضر داستانهای کلیله و دمنه با تکیه بر حکایت «پادشاه و برهمنان» از دیدگاه روایتشناسان ساختارگرا بررسی شده است. در پیکره اصلی، ابتدا سطوح سهگانه یک متن روایی- داستان، گفتمان، و روایتگری - معرفی شده است؛ آنگاه حکایت «پادشاه و برهمنان» در سطح «داستان» و مولفههای سهوجهی آن – پیرنگ، شخصیت و تعلیق - بررسی شده است. از مهمترین یافتههای این پژوهش برخورداری حکایت فوق از یک پیوند خطی و یکنواخت نقشها بر روی زنجیرهای همگن و سلسلهوار است که سازگاری معناداری با نظریه «سلسله» یا «پاره» رولان بارت در نقشها دارد. همچنین در حوزه شخصیت، درست مانند الگوی «کنشگرا»ی گریماس از یک ساختار ششوجهی پیروی میکند (فرستنده، هدف، گیرنده/ یاریگر، فاعل، بازدارنده). درمجموع باید گفت؛ حکایتهای کلیله و دمنه اغلب با آرای روایتشناسان ساختارگرا تطابق دارد، درنتیجه میتوان برای تقریبا همه حکایتهای کلیله و دمنه یک ساختار روایی مشابه ترسیم کرد.

کلیدواژه ها:

روایتشناسی ، عنصر داستان ، کلیله و دمنه ، حکایت پادشاه و برهمنان