حسین علی علایی
حسن رضا رضایی

نوشتاری که در پیش رو دارید به نظریه قرآن درمانی که در مورد آیات و احادیث مطرح شده، میپردازد. نویسنده بعد از بررسی پیشنه و مفهومشناسی، به رابطه قرآن با درمان جسم و روح اشاره دارد و در پی پاسخ این پرسش است که آیا قرآن برای بیماران روحی و جسمی، نسخه درمانی خاص دارد؟ علاوه بر آن، به نقد و بررسی احادیثی که اشاره به درمان بیماری به واسطه سورهها و آیات دارد، میپردازد. بیشک قرآن برای شفای بیماریهای اخلاقی و روحی نازل شده، و اما در مورد شفا بیماریهای جسمی، اختلاف دیدگاه به چشم میخورد. برخی از علما آن را از باب تفضل و دیگران از باب علیت و همچنین برخیها با نگاه ایمان خالص و حتی بعضیها آیات قرآن را همانند دارو به شمار آوردند. و نیز به دیدگاهی که این احادیث قرآندرمانی را ضعیف میشمارند، اشاره شده است. نگارنده در پایان اینگونه نتیجه گرفته است که در قرآن، آیات زیادی در زمینه درمان پیشگیرانه جسمی در قالب بهداشت تغذیه، فردی، جنسی و... و یا در پرتو احکام و تکالیف و اخلاق... بیان شده است. اما درمان و دارو بودن آیات، برای جسم انسان جای بحث دارد. هر چند که تمامی واژههای قرآن معجزه و نور است و میتواند تاثیر به سزای در بدن بگذارد و بشرط آن که در کنارش ایمان خالص و اراده الهی نیز محقق شود.

قرآن, درمان, پزشکی, حدیث, اعجاز