غلامرضا احمدزاده - هیئت علمی،گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
محمد مبشرگرمی - دانشجوی دکتری پترولوژی، گروه زمین شناسی- دانشکده علوم- دانشگاه لرستان - لرستان - ایران

گابروهای بررسیشده با روند شمالباختری- جنوبخاوری، در جنوب شهرستان گرمی و در شمالباختری ایران برونزد دارند. پلاژیوکلاز، کلینوپیروکسن و الیوین‏های ایدینگزیتیشده از کانیهای اصلی سازنده این گابروها هستند. بررسی شیمی کانیهای کلینوپیروکسن‏ نشان میدهد این کانیها از نوع اوژیت تا دیوپسید هستند و در گستره کلینوپیروکسن‏های کلسیم، منیزیم و آهندار جای میگیرند. این کلینوپیروکسنها سرشت آذرین دارند و از دیدگاه تکتونوماگمایی، از کلینوپیروکسنهای سری ماگمایی آلکالن تا شوشونیتی بهشمار میروند. عموما منطقه‏بندی شیمیایی عادی و نوسانی در بلورهای کلینوپیروکسن منطقه دیده میشود. بررسیهای ترکیب شیمیایی این کانیها نشان میدهد عواملی مانند شرایط متفاوت اکسیداسیون و فوگاسیته اکسیژن، بیشترین تاثیر را در پیدایش منطقه‏بندی کلینوپیروکسنهای منطقه داشتهاند. بررسیهای دماسنجی نشاندهنده تبلور کلینوپیروکسنها در گستره دمایی نزدیک به ۱۲۰۰ درجه سانتیگراد هستند و برپایه مقدار < AlVI ۰۴/۰ اتم در ساختار کانی، فشار در بازه ۹ تا ۱۳ کیلوبار برآورد شده است. دارابودن مقادیری آهن فریک، بهویژه در هسته کلینوپیروکسنها، نشاندهنده فوگاسیته بالای اکسیژن در خاستگاه ماگماست.

شیمی کانی, کلینوپیروکسن, دمافشارسنجی, گابرو, گرمی, پهنه تالش