سنگنگاری، ژئوشیمی و جایگاه تکتونوماگمایی سنگهای آتشفشانی ترشیری منطقهی ابراهیم آباد (جنوب باختر گزیک)، خراسان جنوبی

  • سال انتشار: 1398
  • محل انتشار: فصلنامه پترولوژی، دوره: 10، شماره: 1
  • کد COI اختصاصی: JR_IJPU-10-1_003
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 395
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

ندا امیرتیموری

کارشناس ارشد، گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران

سید سعید محمدی

استاد، گروه زمین شناسی-دانشکده علوم-دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران

ملیحه نخعی

استادیار، گروه مهندسی معدن، دانشکده عمران، معدن و شیمی، دانشگاه صنعتی بیرجند، بیرجند، ایران

چکیده

در منطقه ابراهیمآباد در جنوب باختری گزیک و در استان خراسان جنوبی، برونزدهایی از سنگهای آتشفشانی وجود دارد که از نظر ساختاری در بخش شمالی زمیندرز سیستان قرار گرفتهاند. گدازههای مورد بررسی شامل آندزیت بازالتی، آندزیت و داسیت به سن ائوسن تا میوسن همراه سنگهای آذرآواری شامل توف هستند. کانیهای اصلی آندزیت بازالتی شامل پلاژیوکلاز، پیروکسن و الیوین، در آندزیت شامل پلاژیوکلاز، هورنبلند و پیروکسن و در داسیتها متشکل از پلاژیوکلاز، کوارتز و هورنبلند هستند. بافتهای رایج در سنگهای آتشفشانی حدواسط شامل پورفیری با زمینه میکرولیتی، مگاپورفیری، گلومروپورفیری و پوئیکلیتیک و در داسیتها، پورفیری با زمینه ریزدانه میباشد. این سنگها شواهد عدم تعادل نظیر منطقهبندی در پلاژیوکلازها، بافت غربالی و خوردگی خلیجی در کانیها را نشان میدهند. بررسیهای ژئوشیمیایی حاکی از این است که گدازه-های منطقه ابراهیم آباد در قلمرو کالکآلکالن ردهبندی میشوند. این سنگها غنیشدگی LREE نسبت به HREE را نشان می-دهند. بالا بودن مقدار LREE و عناصر لیتوفیل بزرگ یون (LILE) نسبت به HFSE و وجود آنومالی منفی در عناصری مانند Nb و Ti در گدازهها، حاکی از محیط زمینساختی فرورانشی و حاشیه فعال قارهای میباشد. ماگمای سازنده این گدازهها، احتمالا از ذوب بخشی گوشته با ترکیب اسپینل-گارنت لرزولیت که تحت تاثیر سیالات مشتقشده از پوستهی اقیانوسی فرورونده دچار غنیشدگی گردیده، منشا گرفته است.

کلیدواژه ها

آندزیتبازالتی, گوشته غنیشده, اسپینل-گارنت لرزولیت, ابراهیم آباد, زمیندرز سیستان

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.