سنگنگاری، زمینشیمی، جایگاه زمینساختی و سنگزایی سنگهای آتشفشانی منطقه رباعی (جنوب دامغان)
- سال انتشار: 1398
- محل انتشار: فصلنامه پترولوژی، دوره: 10، شماره: 4
- کد COI اختصاصی: JR_IJPU-10-4_002
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 292
نویسندگان
گروه زمینشناسی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
۱گروه زمینشناسی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
۱گروه زمینشناسی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
۱گروه زمینشناسی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
۲گروه زمینشناسی، دانشگاه آویرو، آویرو، پرتغال
چکیده
سنگهای منطقه رباعی، در کمربند ترود- چاهشیرین در جنوب دامغان، شامل واحدهای آتشفشانی ائوسن با ترکیب آندزیت و تراکیآندزیت هستند. سنگهای آذرین نیمهژرف بهصورت استوک و دایک با ترکیب دیوریت، مونزونیت و مونزودیوریت پورفیری در این واحدها نفوذ کردهاند. بافت اصلی سنگهای آتشفشانی پورفیریتیک است و درشتبلورهایی از کانیهای پلاژیوکلاز، هورنبلند و بیوتیت دارند. آپاتیت و زیرکن کانی فرعی این واحدها هستند. این سنگها بیشتر سرشت شوشونیتی و یک نمونه نیز سرشت کالکآلکالن پتاسیم بالا دارند. غنیشدگی از LILE و LREE، بههمراه تهیشدگی از HREE و HFSE و ناهنجاری منفی عنصرهای Nb و Ti همراه با شواهد دیگر، مانند نسبت بالای Th/Yb در این سنگهای آتشفشانی، نشاندهنده پیدایش آنها در یک محیط مرتبط با فرورانش در مرز فعال قارهای هستند. مقدار ۸۷Sr/۸۶Sr، ۱۴۳Nd/۱۴۴Nd اولیه و εNd)i) آندزیت بهترتیب برابربا ۷۰۴۴۴۵/۰، ۵۱۲۶۹۱/۰ و ۲۹/۲ است. همه این ویژگیها پیدایش سنگهای آتشفشانی منطقه رباعی را از ذوببخشی گوه گوشتهای در بالای پهنه فرورانش تایید میکنند. یافتههای سنگشناسی همراه با دادههای زمینشیمیایی عنصرهای کمیاب و خاکی کمیاب نشاندهنده گرایش کالکآلکالن، آلایش و هضم مواد پوستهای، جدایش بلورین و پیدایش ماگما سازنده آنها در پهنههای فرورانشی است.کلیدواژه ها
سنگنگاری, زمینشیمی, پهنه فرورانش, ایزوتوپهای Nd- Sr, رباعی, ایران مرکزیاطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.