عباسعلی کدخدایی - استاد حقوق در دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران
حسام نوروزپور - دانشجوی دکتری حقوق فناوری دانشگاه هنگ کنگ

ابزارها و شیوههای پولشویی بهعنوان اصلیترین روش تسهیلکننده تامین مالی تروریسم، با ظهور فناوریهای نوین، چنان تنوع یافته است که دیگر نمیتوان مبارزه با آن را به قالبهای سنتی گذشته منوط کرد. تروریستها و تبهکاران از فناوریهای نوین چون اینترنت و ارزهای مجازی برای توسعه روشهای مجرمانه خویش بسیار سود میجویند. ارزهای مجازی بر بستری غیرمتمرکز و در پوشش ناشناختگی عمل میکنند. این ارزها در اغلب موارد فاقد پشتوانه دولتی بوده و هیچ ضمانت یا نظارتی را بر خویش نمیبینند. هرچند ویژگیهای خاص ارزهای مجازی، کار را برای مجرمین و تروریستها تسهیل کرده، نباید در این امر مبالغه کرد. مطالعات نهادهای بینالمللی چون کارگروه ویژه اقدام مالی در سالهای اخیر، تا حدودی نقاط قوت مبارزه با اعمال مجرمانه ارتکابی با توسل به این ابزارهای مجازی را آشکار کرده است. این پژوهش بر آن است با تحلیل جنبههای مختلف ارزهای مجازی، تاثیر آنها را بر اجرای قواعد ضدپولشویی (AML) و تامین مالی تروریسم (CFT) بررسی کند. این موضوع، به­ویژه در سالهای اخیر علاوه بر کشورهای مختلف، توجه نهادهایی چون کارگروه ویژه اقدام مالی را نیز به خود جلب کرده است.

ارزهای مجازی, ناشناختگی, پولشویی, تامین مالی تروریسم, کارگروه ویژه اقدام مالی