پیوند رحم از منظر اصول اخلاق زیستی: یک مطالعه مروری

مقدمه: پیوند رحم بهعنوان یک روش درمانی برای نازایی رحمی مطلق، هنوز در مرحله آزمایشی قرار دارد. لازم است قبل از اینکه بهعنوان درمان استاندارد نازایی رحمی مطلق بهکار رود، چگونگی انجام اخلاقی آن مشخص شود، لذا مطالعه حاضر با هدف مروری بر پیوند رحم از منظر اصول اخلاق زیستی انجام شد. روشکار: در این مطالعه مروری جهت یافتن مقالات مرتبط پایگاههای اطلاعاتی SID، MagIran، Irandoc و PubMed و بانک مقالات پزشکی ایران جستجو شدند. جستجو بدون هیچ محدودیتی در پایگاههای اطلاعاتی فارسی تا ۲۰ جون ۲۰۲۰ و در بانک اطلاعاتی PubMed تا ۲۰ مارس ۲۰۲۰ انجام شد. پس از دستیابی به مقالات مرتبط، موضوعات اخلاقی ذکر شده در آنها پیرامون پیوند رحم، شناسایی و در غالب اصول چهارگانه اخلاق زیستی طبقهبندی شد. یافتهها: از ۹۲ مقاله شناسایی شده، ۴۸ مقاله جهت بررسی کیفی وارد مطالعه شدند. بر اساس نتایج، از منظر اصل خودمختاری، پیوند رحم گامی جهت رسیدن به استقلال باروری میباشد. از منظر اصل سودرسانی، علاوه بر امکان زایمان یک بچه سالم توسط گیرنده، درمان نازایی از طریق پیوند، محاسن زیادی برای گیرنده و اهداکننده دارد. از منظر اصل عدم ضرررسانی، تلاشهای گستردهای جهت شناسایی، کاهش و حذف خطرات پیوند صورت گرفته است با این حال تعادل مناسب سود و زیان برای انجام پیوند ضروری است. از منظر اصل عدالت معیارهایی جهت تخصیص عادلانه رحم پیوندی در نظر گرفته شده است، اما چگونگی تامین مخارج پیوند، همچنان مورد بحث و اختلاف نظر می باشد. نتیجهگیری: از منظر اصول خودمختاری، سودرسانی و عدم ضرررسانی، انجام اخلاقی پیوند رحم امکان پذیر است. در حال حاضر بیشترین بحث اخلاقی در زمینه پیوند رحم، مربوط به اصل عدالت میباشد.

کلیدواژه ها:

اخلاق ، اخلاق زیستی ، اصول اخلاق زیستی ، پیوند رحم ، مطالعه مروری