منصور ابراهیمی

آلودگی منابع آبی به فلزات سنگین یک معضل اساسی در جوامع امروزی می‌باشد. آنها در بستر رودخانه‌ها, دریاچه‌ها و دریاها تجمع پیدا نموده و از طریق مواد غذایی وارد زنجیره غذایی و بدن انسان می‌شوند. این فلزات میتوانند در اثر تجمع بافتی تاثیرات مخربی را بر روی روند اسپرماتوژنز و مرفولوژی اسپرمهای تولید شده داشته و این مطالعه جهت بررسی تاثیرات سه فلز سنگین بر روی اسپرم انجام شده است. اسپرم با غلظتهای مختلف کادمیم, مس و جیوه تماس داده شده و با استفاده از میکروسکوپ الکترونی اسکن (SEM) مورد بررسی قرار گرفتند. جیوه سمی‌ترین فلز سنگین بوده و باعث صدمه به دم و کوچک شدن سر اسپرم شد. بزرگ شدن سر اسپرم و از بین رفتن قوام آن در اثر تماس با کادمیم و مس نیز مشاهده شد. بنابراین بخشی از تاثیرات سمی فلزات بر روی اسپرم بعلت تغییرات مرفولوژیک بوده و اسپرمها به دلیل عدم تحرک و بزرگ شدن، قادر به ورود به تخمک و بارور کردن آن نخواهند بود.

اسپرم, آلودگی, جیوه, مس, کادمیم, فلزات سنگین