بررسی تجربی اثر نوع سطح بر مشخصه های انتقال حرارت جوشش استخری در حضور نانوسیالات با سیال پایه هیبریدی

در این مطالعه اثر سطح میکروساختار شده برنجی و اثرات رسوبنانوسیالات در فرایند جوشش استخری بر مشخصههای انتقال حرارت بررسی شده است؛ سیالات پایه شامل: آب دیونیزهی خالص، ۷۰\٪ آب ـ ۳۰\٪ اتیلنگلیکول، ۵۰\٪ آب ـ ۵۰\٪ اتیلنگلیکول، ۳۰\٪آب ـ ۷۰\٪ اتیلنگلیکول که با ذرات نانولولههای کربنی چندجدارهی پایهی OH در دو درصد حجمی ۰٫۰۲۵\٪ و ۰٫۱\٪ ترکیب شدهاند. شار حرارتی بحرانی و ضریب انتقال حرارت در جوشش سیالات پایه روی سطح میکروساختار شده نسبت به سطح صیقلی افزایش قابل ملاحظهیی یافت. در آزمایشات جوشش روی سطح میکروساختار شده در حضور نانوسیالات با افزایش غلظت نانوسیال، شار حرارتی بحرانی و ضریب انتقال حرارت افزایش یافته است. همچنین در سطح میکروساختار شده رسوب یافته توسط نانو ذرات، این دو پارامتر به ترتیب نسبت به سطح میکروساختار شدهی بدون رسوب افزایش و کاهش یافته است. در کلیهی آزمایشات جوشش استخری سیالات پایه هیبریدی، با افزایش غلظت اتیلنگلیکول، شار حرارتی بحرانی و ضریب انتقال حرارت کاهش یافته است.

کلیدواژه ها:

جوشش استخری ، شار حرارتی بحرانی ، میکروساختار ، نانوسیالات پایه هیبریدی ، رسوب نانوذرات