علیرضا دهقان - دانشگاه تهران
مرسده نبکبخش - کارشناسی ارشد دانشگاه تهران

در این مﻘاله به منظور مطالعه شیوه رفتار افراد در محیط مجازی اینترنت، این سوال مطرح است که فضای مجازی اتاقهای گپ  زنی مبتنی بر متن در اینترنت به عنوان فضایی گمنام چه تاثیری بر روی شیوه خود مشارکت اظهاری   کنندگان دارد؟ به عبارت دیگر آیا این نوع ارتباط ممکن است موجب خود تعامل افشایی و بروز رفتارهای صمیمانه بین   گران بشود؟  برای پاسخگویی به این سوال با استفاده از نظریه پردازش اطلاعات اجتما عی"والتر جوزف " یک مدل نظری ارایه شد و از آن مدل چهار فرضیه استخراج گردید . برای آزمون فرضیات از روش پیمایشی به وسیله پرسشنامه آن شد لاین استفاده  .داده نتایج حاصل از تحلیل   ها نشان می عدم دهد که  گپ حضور فیزیکی کاربران در اتاقهای  ت زنی متن بنیان در اینترنت نه  نها مانع تبادل پیامهای احساسی و اجتماعی بین تعامل  گران نخواهد شد، بلکه کاربرانی که سابﻘه حضور بیشتری در این اتاقها دارند با کسب توانایی در تبادل پیام در قالب متن یاد می  گیرند که چگونه نشانه غیر های  رو کلامی و کلامی در ارتباطات  در امکانا رو را با استفاده از  ت موجود در اتاقهای گپ به زنی متن بنیان   رمز صورت متن درآورده و با  رمز گذاری و   گشایی این پیامها به تبادل ویژگیهای شخصیتی و احساسات خود بپردازند .در به این ترتیب کاربران   همان   حال که با گذشت زمان توانایی تبادل پیام در قالب متن را می به آموزند،   گمنامی واسطه   در این اتاقها به بازی نﻘش و خود  افشایی پرداخته و با بیان آنچه که در دنیای واقعی امکان بازگو کردنش را ندارند، زمینه برقراری ارتباط در محیط مجازی را برای شکل  گیری روابط صمیمانه آماده می سازند.

ارتباطات واسطه کامپیوتر, مجازی, محیط اتاقهای گپ زنی اینترنت, روابط صمیمانه, خود اظهاری, خود افشایی, گمنامی, اطلاعات پردازش